Ve büyük beden küçüğüne bir söz vermişti tutmayacağını bildiği halde.
" Aya bak küçüğüm , eğer o ay bir gün doğmazsa o zaman sana olan sevgim bitmiştir."
küçük ise inanmıştı aldatıldığını bile bile.
...
Birazdan kapım çalacaktı açtığım anda söylediğim şeyleri yalanlayacak , beni sevdiğini söyleyerek tekrar yalanlarına inandırmaya çalışacaktı Ve tekrardan duygularım ile oynayacaktı.
Namjoon ile 4 yıldır beraberiz.ilk başlarda görenleri imrendirecek derecede güzel bir ilişkimiz varken, devamında ortaya çıkan şeyler ilişkimizi zedelemişti.
İlişkimiz 2 yıla aşkın olunca beni yakın bir arkadaşı ile tanıştırmıştıjoon. Yoonsuen. Namjoon ile aralarında pek yaş farkı yoktu. Yoonsuen gayet zarif bir bedene sahipti , badem rengi gözleri, kiraz rengi dudakları , beyaz teni ve kahverengi saçları, istemeden insanı kendine hayran bırakıyordu. Namjoon'u kendisine hayran bıraktığı gibi
Namjoon yoonsuen ile küçük yaşlarından beri bir arada olduklarını, iletişimi hiçbir zaman kesmediklerini söylemişti. Uzaktan bakılınca tıpkı abi, kardeş gibi görünüyorlardı, öyle olmasa bile.
Yoonsuen arada bize uğrar namjoon ile eskileri konuşur özlemle iç geçirirlerdi. Bende fazla muhabbete dahil olmadan oturduğum yerden dinlerdim.
-flash back-
Yoonsuen birkaç saat önce bize geleceğini haber ettiği için mutfakta hazırlık yapıyordum, hazırladığım kurabiyeleri fırından çıkardıktan bir müddet sonra kapı çalışmıştı ve gelen tabikide yoonsuen'di.Kapıyı açmak için mutfaktan çıkarak girişe yönelecegim sırada namjoon'un çoktan kapıyı açıp,yoonsuen ile sarmaş dolaş olduğunu görünce gerilen bedenimi umursamadan tekrardan mutfağa yöneldim. Şu an gerçekten yoonsuen'aselam dâhi vermek istemiyordum.
İçimde oluşan burukluğu göz önünde bulundurmak istemiyordum.Namjoon yoonsuen ile küçüklük arkadaşı olduğunu söylemişti ,kıskanmam anlamsız olurdu.Ne de olsa onlar küçüklük arkadaşıydılar. Daldığımı fark edip , yoonsuen için hazırladığım kurabiyeleri alarak salona geçtim.
İkisi de koyu bir sohbete dalmıştı, karşısında dikilmeme rağmen hâlâ bana bakmamakta ısrarcı olan namjoon sinirlerimi bozmaya yetmişti bile. Geldiğimin farkında olması için getirdiğim kurabiye dolu olan tabağı masaya biraz sesli bir şekilde bırakmış olacaktım kianiden joon'unbakışları gözlerimle kesişmişti.
Aradan bir kaç saat geçmişti , getirdiğimkurabiyeleri yiyerek konuşmaya dalmıştık , bu süre zarfında da getirdiğim kurabiyeler çoktan bitmişti ,bu sebeple mutfağa ilerleyip boş tabağı masaya bırakmak için yanlarından ayrılıp, zaten salon ile bir olan mutfağa hızlıca ulaşmıştım.
O kadar çok konuşmuştuk ki boğazım kurmuştu, bardakların olduğu dolaba yönelip, su bardağı alıp musluğu açarak yeterli miktarda dolmasını bekleyip bir yudumda hepsini içtim. İyi gelmişti.
Salona adımlarken gelen garip sesler yüzünden adımlarımı yavaşlatıp, salon kapısından kafamı eğerek sesin geldiği yere baktım. O an gözlerim bana yalan söylediğini aslında böyle bir şey olmadığını kendime inandırmaya çalıştım, ve hızlıca yeniden mutfağa ilerledim.
İkisideani haraketlerim yüzünden parkede oluşan sesler yüzünden hızlıca ayrılmışlardı.
Soluk soluğa mutfağa girip, sadece gözlerimi karşıma dikerek düşünmeye başladım.
