Chapter 18: What a day!

83 1 1
                                    

[Jason's POV]

After kong kumanta nung araw na yun eh natuwa sa akin yung mga admin so everytime na may mga activites sa school eh lagi nila akong ini-rerecommend. 

Lagi na lang ako kasama sa intermission numbers.

"Vera!" tawag ko sa kanya nung nakita ko siya na naglalakad. Tumakbo ako para masabayan siya. Siya naman eh tumigil sa paglalakad kaya naman katapat ko na siya ngayon. 

Naglakad ulit siya at sumabay na ako.

"Mukha busy ka these days ah. Mas tumaas ang popularity mo sa school ah" bigla siyang nagsalita. Napatingin ako sa kanya. Wala kasing nagsasalita nung naglakad na kami. Hindi siya nakatingin sa akin habang nagsasalita.

"Oo nga eh. Nainlove ata sa boses ko yung mga admin eh so lagi na nila ako isinasama sa mga performance sa school" 

"Baliw!" sabi niya. Napatingin ako ulit sa kanya. Pilit kasi yung tawa niya.

"Anong problema?" 

"Huh?" this time eh siya naman ang napatingin sa akin. Mukhang nagulat siya.

"Nako Vera! Kahit di ka magsalita eh alam kong may problema ka. Ano yun ha?" 

Napangiti naman siya. "Ikaw talaga" nagpatuloy siya sa paglalakad at sumunod naman ako sa kanya.

"Eh kasi naman eh. You're so busy these days" malungkot na sabi niya. At dahil dun eh nagulat ako. Ay shet! Nalulungkot siya kasi hindi niya na ako laging nakakasama. Kinikilig na naman ako. Ahh! Ok. Woo. Chill lang Jason.

"Na miss mo ako?" ano ba naman yun? Nagulat ako nung itanong ko yun. San ko nahugot yung lakas ng loob kong itanong yun? Ohwell. Sigurado naman akong tatawanan niya lang yung tanong ko at sasabihin 'baliw ka talaga' or pabirong 'asa' o di naman kaya eh--

"Oo" plain na sagot niya. Pero it made my heart skip a beat. Napatigil ako sa paglalakad. 

Na miss niya ako? Hindi lang pala ako ang laging nag-iisip sa kanya. Pati siya eh naiisip niya rin ako. Hindi kaya? May pag-asa na ako sa kanya.

"Bakit?" whoa! nasa harapan ko na pala siya. Nakatingin siya sa akin na nagtataka. Bumalik ako sa realidad from shock. 

"W-Wala" sabi ko sabay lakad paalis. Nauutal na naman ako eh. Nako! Eto na naman ako.

"Hoy!" tawag niya sa akin pero di ko siya pinapansin. Sobrang lakas ng tibok ng puso ko eh. Baka mapaamin ako ng hindi oras.

"Aray!" narinig kong sabi niya. Napatigil kasi ako dahil may nakita ako. Eh dahil hinahabol niya nga ako eh nabunggo siya sa likod ko dahil nga sa biglaang pagtigil ko. 

"Aray naman! Bakit ba Jason?" tanong niya sa akin. This time pumunta siya sa left side ko at hinihilot niya yung noo niya. 

"Vera o!" sabi ko sabay kuha ng isang poster na nakadikit sa wall.

"Ano ba yan?" then medyo binaba ko yung poster sa level niya para makita niya.

"Competition. Singing competition!" 

"Oo nga. Nababasa ko" -___-

"Kailangan daw eh hindi lang marunong kumanta pero dapat eh marunong din sa instruments. It should be also a duet" sabi ko habang binabasa yung instructions sa poster.

"Vera! Gusto kong sumali" nagpabata ako para mapilit siya. Eh kasi gusto ko talagang sumali. Competition ito na under ng MYX. Favorite channel ko yun kasi music channel yun. Kahit lumabas man lang sa favorite channel ko eh ayos na ako.

"Huh? Eh bakit mo sa akin sinasabi?" takang tanong niya.

"Alam mo na. Eh di ba marunong akong maggitara at kumanta. At yung ISA diyang KAIBIGAN ko eh marunong kumanta at magplay ng piano at guitar" parinig ko sa kanya. Talagang in-emphasize ko pa sa kanya yung ISA tsaka yung KAIBIGAN para naman ma-gets niya. 

Pinakadakilang TangaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon