Bu gün İtalya'da olurlar sanırım. Arayıp da rahatsız etmek istemiyorum ve bu yüzden bu aralar bana dostumun eksikliğini unutturabilecek tek uğraş olan işimi yapıyorum. Son zamanlar da o kadar çok çalışmama rağmen dostum aklımdan bir türlü çıkmıyor.
Nerdeyse 1 ay oldu ve şimdiye çoktan dönmüş olmaları gerekirdi ve dostum beni arardı. Ama aramadı. Ailesinden de kimseyi tanımıyorum ve eşine de ulaşamıyorum. Tek çare yıllar sonra ilk kez memlekete gitmek. Hemen hastaneden birkaç haftalığına izin aldım ve ilk uçakla İstanbul'a gittim. Annemlerle uğraşmak istemiyorum, zaten haberleride yok geldiğimden.
Bir otel buldum. Eşyalarımı odaya atar atmaz saat geç olduğundan uyudum. Yarın çok işim var, dinlenmeliyim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlk Tek Ve Son Dostum
De TodoÇok sıradan, sıkıcı bir hayatı olan, soğuk, hırslı ve asla pişman olmayan bir kadının; kendi gibi olan bir adamla olan dostluğunu anlatan bir hikaye...
