opening sequence - jeffbarcode

1

Sadece birkaç sokak lambasının aydınlattığı yolda taşları tekmeleyerek kaç saattir yürüyorum bilmiyorum. Bacaklarımı artık ağrıdan hissetmiyordum bile. Adımlarımı durdurdum ve köprü kenarındaki demirlere tutundum. Boğazımdaki acı gittikçe artarken gözlerim de doluyordu. Ruhum parçalanıyordu sanki ya da boğuluyordum bilmiyorum. İçimdeki acıyı tarif edecek doğru bir kelime yok sanki. Ellerim arasındaki demirleri sıkarken yanaklarımdan akan yaşlar da dipsiz denize karışıyordu.

Ağlıyorum. Ağlıyorum çünkü darmadağınım. Ağlıyorum çünkü hiç olmadığım kadar değersiz hissediyorum. Sanki tüm yaşadıklarım koca bir yalan ya da birazdan uyanacağım ve bu kabus sona erecek. Hayır sadece kendimi kandırıyorum... Her zaman olduğu gibi.

Terk edildim?

Üniversitemin ilk haftası ve ben terk edildim. Tüm hayallerim, umutlarım, heyecanım tek bir günde karanlığın içine boğuldu. Kalmadı hevesim hiçbir şeye. Yapmak istediğim hiçbir şeyi hatırlamıyorum. Kafamda sadece o ayrılık anı dönüp duruyor. Düşünemiyorum başka bir şey. Ne rahatlatır beni? Çığlık atmak mı? Ölene kadar ağlamak... ya da ölmek???

Böylece anılarımız kaybolmaz sonsuza dek benimle kalır değil mi? Unut diyorlar. O ne? Nasıl yapılır? Bilmiyorum. Burnumu çekip yüzümdeki ıslaklığı koluma sildim ama bir şey değişmedi hala akıyorlar. Demirlere sıkıca tutunup tepesine çıktım. Rüzgar saçlarımı savururken gözlerimi kapattım. İçimdeki boşluğu anlık olarak korku doldursa da umursamadım. Aşağı baktım. Tüm bu acıya son verebileceğim sadece küçük bir adım.

Ağlamam daha çok şiddetlenirken dengede durmakta zorlanıyordum. Hıçkırıklarım yüzünden nefesim kesiliyordu. Son gücümle haftalardır bana arkadaş olan şarkıyı denize söylemek istedim. Yeni arkadaşıma.

'Acıyla kanıyorum, acıyla, acıyla
Solmuş resimdeki sen ve beni silen bakışların
Benim için kal, benim için kal, benim için kal
Alışamıyorum, alışamıyorum, alışamıyorum
Acımasızca tekrarlıyor, içinden çıkamıyorum
Ağlıyorum'

"Güzel şarkıymış ağlak çocuk."

Bu ne şimdi? Tanrım lütfen her kimse siktir olup gitsin.

"Eee atlıyor musun yani?"

"Bu seni ilgilendirmez."

"Bari şarkının adını söyleseydin ya."

Tanrının beni sevmediğini biliyordum ama şu an tam emin oldum.

"Şaka mı yapıyorsun?"

Bilmem kaç kere sümüklerimi sildiğim kolumla yüzümü sildim bu sefer. Derin nefes aldım. Arkamı dönmeye yeltendim ki döner dönmez gömleğimden çekilmem ve yere düşmem bir oldu.

"Sikeyim ne yaptığını sanıyorsun sen?"

"Neden?"

"Ne neden?"

"Neden çıktın oraya?"

"Kimsin lan sen?"

"Birimizin soru sormayı kesip cevap vermesi gerekiyor ve o kişi sensin."

Ukala herife bak. Tanımıyorum bile ne bok anlatabilirim ki? Kız arkadaşım beni terk etti ve sen burnunu sokmasaydın intihar ediyordum mu diyeceğim?

"Bok cevap veririm."

Düştüğüm yerden kalkıp ellerimi üstüme sildim. Geldiğim yolda sinirle geri yürürken bacaklarım titriyordu. O da peşimden koşup yanıma hızla ulaştı.