Oteldeki odamdan eşyalarımı toplayıp Almanya'ya döndüm. 2 gün sonra çalışmaya başlayacağım. Eğer çalışmazsam dostum olmadan yaşamaya tahammülüm kalmaz.
Son günlerde pek birşey yemiyorum ve fazlasıyla halsizim. Hiç olmadığı kadar çok baş dönmelerim oluyor ve zaman zaman düşüp olduğum yere yığılıyorum. Artık bunlar benim çalışmama engel olunca hastanedeki tanıdık bir doktara göründüm. MR çektirdi. Birkaç kan değerleri ölçum testi yaptırdı. Birkaç güne sonuç çıkar dedi.
Sonuçlar kötü. Kötü huylu kanser teşhisi kondu ve tedavisi biraz zor. İlaç desteği ile bir ümit olabilirmiş. En önemlisi iyi moral tedavisiymiş. Ben zaten yalnız, dostsuz, ölü bir insanım. Sadece ne kadar zamanım var bilmek istiyorum ve doktara sordum. İlaç kullanmazsam en fazla 1 ay dedi. Fazla yayılmış kanser.
1 ayım var. İlk iş kimseye bahsetmemesi için doktorumu tembihlemek. Daha sonra işten ayrılmak. Bunları yaptım ve herkese veda edip evime gittim. Evimde ölmek istiyorum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlk Tek Ve Son Dostum
De TodoÇok sıradan, sıkıcı bir hayatı olan, soğuk, hırslı ve asla pişman olmayan bir kadının; kendi gibi olan bir adamla olan dostluğunu anlatan bir hikaye...
