Yine ayni şey yine aynı şey. O güzelim yaz bitiyor ve insanın midesini bulandıran okul başlıyor. Sabah yine alarm sesiyle uyandım. Annem börek yaptığından diyet kararını yine bir yana bırakıp,tıkındım sonra hızlıca okul kıyafetlerini giyip yola çıktım. Okulum baya bir uzak olduğundan sabah trafiği çekilmezdi. Bu nedenle hızlı adımlarla durağa ilerledim. Durağa geldiğimde alt sokaktan birisinin yaklaştığını fark ettim. Yine o yakışıklı,esmer,uzun boylu,gamzeli çocuk... Geçen sene okuldan atılan çocuk "Poyraz". Poyraz'ı pek tanımam ama iyi çocuk gibi gözüküyor... Ben bunları düşünürken Poyraz beni gördü ve kafasını sallayıp gülümsedi. Yarı uyur halde olduğumdan bana mı yoksa arkada ki birine mi selam verdi bilmiyorum ama bende kafa salladım. Otobüs gelmişti yavaş adımlarla otobüse bindim. Otobüste aklıma Poyraz'ın gülümsemesi geliyordu ki bu çok tuhaf ben Poyraz'ı tam tanımıyorum bile!
****
Okul çıkışı kantinin köşesinde yine o aptal çocuk Kerem(!) bekliyordu... Onu görmemiş gibi yapıp oradan hızlıca uzaklaşmak istedim ama o yüzsüz hemen yanıma geldi.
" Ooo Elifçim bu dönem daha da güzelsin..."
" Gidermisin Kerem"
" Niye öyle diyosun Elifciğim.?" dedi sırıtarak.
" Çocuk sen her dönem daha da yüzsüz oluyorsun!. Git başımdan." dedikten sonra kulaklıklarımı takıp otobüse durağına yöneldim zaten benim hayatım okul ev pınarların evi şeytan üçlemesi arasında geçiyor... Durağa vardığımda korna sesi ile irkildim. gözümü telefondan kaldırıp baktığımda tam da tahmin ettiğim manzarayla karşılaştım.
" Kerem ne işin var senin burada?"
"Bugün çok trafik olduğundan benimle gelmenin iyi fikir olduğunu düşündüm. Şoför lütfen inip kapıyı açar mısın ? "
" Kerem insanlar yerine düşünmekten vazgeç belkide bu yüzden kaybediyosundur bazı şeyleri." Ben ona dik dik bakarken arabadan indi yanıma geldi.
"Özür dilerim Elif"
Ve tam o sırada nereden geldiğini anlamadığım bir şekilde Poyraz Keremi ittirip " Sen hayırdır " dedi. O şaşkınlıkla " Poyraz sana ne oluyor ya. Kerem sende arabana bin ve git olay çıkmasın." dedim.Kerem korkmuş olmalı ki ilk defa dediğim bir şeyi anında yaptı.Arkamı dönüp Poyraz' a neden burada olduğunu soracakken birden ortadan kaybolmuş. Ne tuhaf birisi şu Poyraz ? Fazla mı sert çıktım acaba ? Özür dilemeli miydim ? O niye karışıyor ? Herneyse yeniden kulaklığımı taktım ...
***
Mahalleye geldiğimde tam kapının önündeyken arkamdan bir ses çağırdı. Poyraz' ın sesiydi. Beni mi takip ediyordu ? Amacı neydi ? Yanıma geldi, birden yüksek bir ses tonuyla ve kaşlarını çatarak " Beni o lavuğun karşısında küçük duruma düşürdün ! " dedi.
"Ya sen kim oluyorsun da bana karışıp sürekli karşıma çıkıyorsun."
"Bana bak senle ayni mahallede oturduğumuz sürece karışırım ve buna kimse de birşey diyemez."
Şaşkın bir cevapla "Aynı mahallede mi ? "
"Aynen Komşu kızı." diyip yanımdan hızlı bir şekilde gitti.
Bense öylece bakakaldım. Ne zamandır aynı mahalledeydik ? Ben neden onu sadece geçen sene okuldan hatırlıyorum? Neden görmemiştim ki onu ?
