Wattys'2022&2021 Yarı Finalisti/WattpadFantasyTr Krallıktan Akan Asalet Kategorisi!💜
SERİNİN TÜM KİTAPLARI AYNI ÇALIŞMADADIR!
İnancın ve büyünün karıştığı topraklarda dört büyük yaratıcının kaderlerini değiştirdiği beş farklı kişi yaşıyordu. Bu beş...
✵Herkese Merhaba! Bölümü okuyanlar en azından kendilerini belli etmek amacıyla oy verebilir mi? Ayrıca yorum görürsem çok mutlu olurum. Lütfen varlığınızı belli edin, gösterin!
●EĞER GÜNCELLEME BİLDİRİMİ GELMİYORSA BENİ TAKİP EDİN! BÖLÜM DUYURUSU YAPIYORUM!
Yayın Tarihi: 01.08.2022 (23:55)
Bölüm Şarkısı: Tamino - Persephone
İyi Okumalar!
✵
Saevthas Krallığı - Khahra
Paiman
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Güneşin doğumunu izlemek, her daim ayrı bir keyif verirdi. Yeni bir günün başlangıcına şahit olmak, güzeldi. Saf bir his kaplıyordu. Bir şeyleri düşünmeme engel olduğu için seviyordum. Zihnim bomboştu, sadece güneşin dans ederek doğuşunu izliyordum. Muazzam bir görüntüydü. Khahra için enfes bir manzaraydı. Zaten gezginler güneşin en güzel Saevthas'da doğduğunu söylerdi. Haklılardı. Güneş ülkemde bambaşka doğuyordu. Kutsuyor gibiydi. Tüm kötülüklerden arındırıyordu.
Derin bir nefes aldım. Keşke aynı güneş insan yüreğindeki kuşkuları da ışıklarıyla alıp götürebilseydi. Gölgeyi dağıttığı gibi dağıtsaydı. Buna şu sıralar çok ihtiyacım vardı. Kalbimdeki kuşkuları dağıtamamak beni yoruyordu. Kuşku duyduğum insanların yüzüne baktıkça boğuluyormuşum gibi geliyordu. Hele hele en yakınım olunca bambaşka bir şeye dönüyordu. İşkence çekiyordum. Kuşkularımı dile getirdiğim zaman yalan olduğu çıkarsa incitmekten korkuyordum. Ah, ben böyle bir adam değildim. Ben de bir şeyler değişmişti işte ve bu değişimin bu yönünü kesinlikle sevmiyordum. Keşke önceki gibi açıkça dile getirsem. Bunun nedeni basitti. Kaybetmek istemiyordum. Kaybedince nasıl hissettiğimi biliyordum ve bu hislerle boğuşmak yorucuydu. Diğer yandan kuşkularım beni kemiriyordu. Nereye kadar böyle gidecekti, bilemiyordum.
Sevgilim sesini duyunca arkamı dönmüştüm. Duvara yaslanıp bana çapkınca gülümseyen Kamren'i gördüm. Saçları dağınıktı. Üstüne sabahlığını almamıştı, şile bezinden altını giyip yanıma gelivermişti. Esnedikten sonra "Ne geceydi, değil mi? Negin'in ara ara bize katılması hoş oluyor." dedi. Hafifçe gülümsemiştim. Geceyi hatırlamak zor olmamıştı. Birbirine karışan bedenler, arsızca yükselen tutku. Arzuladığım iki bedeni yanımda bulmak, bir ödüldü.
"Haklısın." dedim.
"Az önce kalktı, gitti. Onun uyanıp gitmesiyle uyandım. Sense erken uyanmışsın. Neden?"
"Güneşin doğuşunu izlemek istedim. Huzurlu bir andı."
Tek kaşını kaldırıp "Bu huzurlu anı tek başına istedin, öyle mi?" dedi. Sorgulayan bir tavırla söylemiş olsa da bakışlarında muziplik vardı.
Gülümseyerek onun karşısına geçtim. Şüphelerim çok fazla olsa bile bu adamı sevmekten bir an olsun vazgeçemiyordum. Elimin tersiyle yanağını okşamıştım. "Sen yanımda olduğun sürece nasıl hissettiğimi bilirken bunu sorgulamak sana hiç yakışmadı."
