Akate

1.Bölüm - Tanışma.

6 Genç neresi olduğu belli olmayan bir arazi üzerinde birbirine bakıyordu 2 genç arkadaş ve 2 ikiz kardeş dışında hiçbiri birbirini tanımıyordu. En sonunda tepelik alandan bir kapı açıldı gençler şaşkındı oradan bir kapı açılacağını tahmin edememişlerdi.
Kapının açılmasının ardından içeriden 46 yaşında, 1.83 boyunda, 85 kilo, beyaz tenli, çok kısa sarı saçları olan ve güneşte ışık gibi parlayan kehribar gözlü bir adam çıkmıştı. Bütün gençler hayranlık ile adamı izlerken adam gençlere elini kaldırdı ve eli ile gençleri yanına çağırdı.
Gençler adamın yanına doğru hızlı adımlar ile gitmiştiler. Adam sol elini sağ göğsüne koymuştu ve önlerinde onları selamlarcasına eğilmişti, gençler bunun ne tür bir selam olduğunu bilmediği için hepsi kafası ile adamı selamladı ve adam kafasını kaldırarak bütün gençlerin gözlerinin içerisine tek tek bakarak nezih bir ses tonu ile "Benim adım Lycie Grillie bu gördüğünüz tapınağın baş yardımcısıyım ve uzun yıllardır bu tapınağa hizmet ediyorum... Müsaadeniz ile sizleri de tanımak ve tanıştırmak isterim." dedi.
Ardından Lycie orada duran 22 yaşında, 1.93 boyunda, 90 kilo, vücudu kaslı, açık buğuday tenli, siyah uzun düz saçlarını ortadan ikiye ayıran, yeşil gözlü çocuğa bakarak "Siz kendinizi tanıtır mısınız genç bey?" diye bir soru yöneltti. Genç adam "Tabii tanıtırım ben Decess Diatetis 22 yaşındayım daha öncesinde hayatımı hayvan ve kelle avcılığı yaparak sürdürüyordum... Eğer daha derine inmem gerekir ise ailemi bir suikast üzerine kaybettim." diye ekledi genç adam.
Lycie, Decess'in ailesinin suikaste uğradığını söyledikten hemen sonra hafifçe yutkundu ve Decess'in yanında duran 21 yaşında, 1.70 boyunda, 60 kilo, beyaz tenli, siyah gözlü ve yüzünün sağ tarafında ufak tefek yara izleri olan kıza dönerek "Sıra sende." diye ekledi Lycie.
Kız kafası ile onaylayarak "Adım Ariel Lamberluke 21 yaşındayım ailemi nasıl kaybettiğimi anlatmak istemiyorum ancak geçimimi asker olarak sağlıyordum." diyerek bitirdi. Lycie kafası ile Ariel'i onaylayarak Decess ile Ariel'in hafif uzağında duran 21 yaşında, 1.85 boyunda, 75 kilo, buğday tenli, orta uzunlukta ki siyah gri arasındaki saçları, kehribar rengi gözleri ve sağ ile sol bileğinde dövmeleri olan gence dönerek "Kendinden bahset." dedi.
Genç hiç beklemeden "21 Yaşındayım adım Nemon Zolgier 18 yaşında ailemi üzücü bir şekilde kaybettim şu ana kadar bir işle uğraşmadım sadece araştırma yaptım." diyerek bitirdi cümlesini. Lyice arkada duran ikizlere çevirdi gözlerini bir şey demesine gerek kalmadan 20 yaşında olan ikizlerden 1.76 boyunda, 70 kilo, beyaz tenli, sarışın kısa saçlı, mavi gözlü kız "20 yaşındayız benim adım Larian Sclout ikizim olan kız kardeşimin adı ise Larifi. Biz yetimhanede büyüdük ve oradan kaçtık geldik anlatacak pek bir şeyimiz yok değil mi Larifi?." diye sordu.
İkiz kardeşi olan 1.67 boyunda, 58 kilo, beyaz tenli, sarışın küt saçlı, mavi gözlü Larifi kafası ile onaylar. En arkada duran tek bir genç kalmıştı bu genç 20 yaşında, 1.80 boyunda, 65 kilo, beyaz tenli, ortalama uzunlukta dalgalı siyah saçlı, yeşil gözlü gençti. Lycie daha kafasını çevirmeden bir kaç adım öne çıkıp "Ben Siegra Orullean 20 yaşındayım babam tüccardı ve ben şu ana kadar hep araştırmalar yapan biriyim pek çok şey biliyorum." diyerek bitirdi.
Lycie herkesin ismini öğrendikten sonra arkasını dönüp "Beni takip edin tahminimce açsınızdır." diyerek yürümeye başladı ve gençler Lycie'ı takip etmeye başladı. Kapıdan içeriye girdikleri gibi kapı kendiliğinden kapandı ve içeriye bir kaç saniyeliğine zifiri karanlıktı
Ancak bir kaç saniye sonra duvarlara asılı olan meşaleler kendiliğinden sırası ile yanmaya başlamıştı. Ortamın aydınlanması ile birlikte Lycie yürümeye devam eder ve gençler tekrardan Lycie'ı takip etmeye başlar. Koridor uzundu ve bir o kadar da sessizdi sadece kendilerinin ayak sesleri koridor içerisinde yankılanıyordu.
Duvarlarda belirli kişilerin resimleri ve altlarında ise kişilerin isimleri yazıyordu biraz daha ilerlediklerinde ise meşalelerin rengi yavaş yavaş maviye dönmeye başlamıştı mavi ateşin kendini göstermesi ile tablolarda duran resimlerde farklılaşmaya başlamıştı.
İnsan resimleri git gide azalıyordu ve tablolarda farklı renklerde parıldayan eşyalar çoğalmaya başlıyordu yaklaşık bir kaç adım sonra insan resimleri tamamen bitmişti. Uzun soluklu bir koridor yürümesinin ardından koridor bitmişti ve saraylarda bile olmayan devasa bir zerafet gençleri karşılamıştı.
Lycie gençlere dönerek "Burası artık sizin eviniz çocuklar aç olanlar beni takip etsin diğerleri etrafı gezebilirler akşama doğru da sizin için hazırladığımız odaya geçersiniz." diyerek merdivenlerden aşağıya iner.
Decess, Ariel ve Nemon, Lycie'ı takip eder diğer üçlü ise etrafa bakınmaya başlar. Lycie yemek salonuna geldiğinde 37 yaşlarında, 1.76 boyunda, 80 kilo, esmer, siyah gözlü aşçı hariç kimse salonda yoktu ve Lycie aşçıya dönüp;

Lycie - Aşçı Hinjea gençlere en güzel yemeğinden yap.

Hinjea - Derhal Efendim... Hoş geldiniz gençler.

Decess - Hoş bulduk... Neden etrafta kimse yok geldiğimizden beri sadece karanlık ve güzel tasarımlar gördük.

Lycie - Muhtemelen şu an görevdeler Decess. Madem etrafı incelediniz nasıl buldunuz tasarımları?

Nemon - Biraz daha aydınlık olabilirmiş içim karardı.

Ariel - Bence gayet güzel.

Decess - Ariel ile aynı fikirdeyim.

Lycie - Görüşleriniz dikkate alınacak gençler... Ben şimdilik gidiyorum bir sorunuz olursa Hinjea size seve seve yardımcı olacaktır.

Hinjea - Aynen öyle gençler yemeğinizi hazırlıyorum siz bir masaya geçip oturun.

Gençler en yakın masaya geçerler.

Nemon - Sizi ne sürükledi buraya?

Ariel - Ağabeyim.

Decess - Bilmem benim hayatım zaten hiç güzel olmadı.

Nemon - Umarım güzel anlaşırız.

Decess - Ariel hariç diğerleri ile muhattap olmayı pek düşünmüyorum.

Nemon - Sanırım önceden tanışıyordunuz.

Decess - Evet.

Gençler aralarında sohbet ederken Hinjea gençlerin yemeklerini önlerine koyar yemekte haşlanmış pirzola vardı. Gençler yemeklerini soluksuz şekilde yerken içeriden bir düşme sesi yankılandı. Decess, Ariel ve Nemon sese doğru ilerlemişti ve sesin geldiği yöne vardıklarında açık bir kapı gördüler içeriye yavaş yavaş girdikten sonra içeride Siegra, Larifi ve Larian'ı görmüşlerdi;

Nemon - Ne yapıyorsunuz?

Siegra - *Elinde kırık bir vazo ile döner.* Sanırım kötü bir şey yaptık.

Decess - Sanırım mı? Ahmak mısınız siz!

Larian - *Yumruklarını sıkarak.* Kelimelerine dikkat et!

Ariel - Sen hareketlerine dikkat et!

Nemon - Tartı-

Arkadan kalın sesli ve muhtemelen de oldukça cüsseli bir ses "BU ODADA NE YAPTIĞINIZI SANIYORSUNUZ!"