4

540 51 21
                                    

yaralarvebantsızlar: gittim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

yaralarvebantsızlar: gittim.

yaralarvebantsızlar: yoktu...

O gittiğinde ne kadar süre arkasından baktım hatırlamıyorum. Bir şekilde eve dönmeyi akıl etmiştim ama hala kendimde değil gibiydim.

Odamdan çıkıp koşarak anneme sarıldım.

"Anne." dedim gözümde yaşlarla.

Ne olduğunu anlamaya çalışarak korkuyla bana bakıyordu. "Noldu kızım, bir şey mi oldu? Bir yerin mi ağrıyor yine. Korkutma beni nolur..."

"Anne."

"Ben aşık oldum."

Hıçkırarak ağlarken omzunda, sustu. Yüzünü göremiyordum ama ne diyeceğini bilemediği belliydi. Beni saçlarımdan öpüp omzumu sıvazladı. Sıkı sıkı sarıldı. O da ağladı.

Olmamalıydım.

Yarınım belli değildi benim.

Onu nasıl sevecektim?..

Ayrılık vakti geldiğinde ondan nasıl gidecektim?

Bir süre öylece kalıp ağladık annemle.

Bir şeyler söyledi yine. Teselli ya da temenniydi. Nasihat ya da kandırmaktı.

Dinlemedim, sadece ağladım.

Odama kapandım yine. Bir süre de kendime sarılarak ağladım.

Böyle olmamalıydı.

Duvarlarım niye kırıldı?

Telefonumu elime alıp dayanamayarak telefonun bildirim çubuğundaki mesajına tıkladım.

denizlervederinler: keşke olsaymış.

Keşke olabilseydim.

yaralarvebantsızlar: bir daha görebilir miyim sence?

denizlervederinler: Bilemiyorum...

denizlervederinler: Umarım görürsün.

Sol yanım soldu, çiçeklenmesi gerekirken.

Çok halsiz hissediyordum.

yaralarvebantsızlar: umarım.")

denizlervederinler: Neden yaralar ve bantsızlar?

Sitenin ismine atıfta bulunuyordu kullanıcı adı.

yaralarvebantsızlar: bazı yaralar çok ama bantları yok.

Bazı yaralar çok ama bantları yok.

Yaralara bant olsun diye kurmuştum burayı.

Belli ki birilerine olmamıştı.

Bana bile şifa olmamıştı.

Yaram çoktu, o kadar çoktu ki... Ne bandı vardı ne de kapanacak yani.

Bana bant olurdu, yaşadığım sürece istersem olurdu.

Ama ben ona olmazdım. Daha büyük bir yara açardım.

denizlervederinler: Her yaranın bir bandı vardır aslında.

Yalan söyledim ve bu yalana ben de inanmak isteyerek söyledim.

Kanserin bandı yoktu.

yaralarvebantsızlar: eğer karşıma yeniden çıkarsa söylediğine inanacağım, söz.

Eğer karşına çıkarsam söylediğime inanma...

Bir şey olmam ben yaradan başka.

denizlervederinler: ")

O kadar yenilmiş hissediyordum ki, ikinci defa hastalığım yüzünden ağlıyordum.

İlk on altımdayken ağlamıştım.

yaralarvebantsızlar: pekala, hep benden konuştuk. biraz da senden konuşalım.

yaralarvebantsızlar: bu arada anlık heyecanla bir selam bile vermeden yazdım sana, kusura bakma. konuşmak istemezsen anlarım.

denizlervederinler: Hayır hayır, sorun değil...

denizlervederinler: Ben olsam ben de aynısını yapardım.

yaralarvebantsızlar: güzel.

yaralarvebantsızlar: neden mavi?

Sadece profilimde değil sayfamda da saçlarımla çektiğim iki fotoğraf daha vardı. Oldukça takipçim olduğu için fake olmadığını anlamıştı. Ya da öyle olduğuma inanmak istiyordu, kim bilir.

denizlervederinler: Okyanusun rengi... denizin ve gökyüzünün rengi. Başka bir renk seçemezdim sanırım.

denizlervederinler: Okyanusa aşığım. Gökyüzüne, denize, derinlere...

denizlervederinler: Sonsuz olan her şeye. :)

Ve sonu olan her şeye acırım.

İnsanlığa, insanlara...

Kötü kadere.

Kendime.

Bir Kansere Ölmem | TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin