Το όνειρο.

Η γρια στη καλυβα.

Γύρω μου δέντρα. Νιώθω πως τα παντα γύρω μου έχουν ένα σκοπό εναντίον μου, αλλά δεν ειμαι σίγουρος ίσως είναι το άγχος αφού μόλις έχω καταλάβει πως ονειρευομαι. Η γριά με παρακολουθεί και βρίσκετε στη καλύβα απέναντι, πως μπορείς να βάλεις τα παντα σε μια σειρα όμως; Γύρω μου όλα μοιάζουν παρανοϊκά και το βλέμμα της γριάς είναι ανατριχιαστικό. Τα ζώα στο χωράφι φέρονται αλλόκοτα, νιώθω μόνος. Άλλοι θα φοβόντουσαν, εγω πάλι νιώθω μόνο άγχος και ταυτόχρονα ήρεμος.
Μπροστά μου είναι το σπίτι. Κάπου το έχω ξανά δει αυτό το σπίτι αλλά δε θυμάμαι που,αυτος ο γκρι πέτρινος τοίχος με τις ρωγμές και τις βρωμιές δείχνει ποσο παλιός είναι. Τον ακουμπάω αλλά δεν το νιώθω σα να ειμαι άυλος. Το πάτωμα έχει κύκλους μοιάζουν με σημάδια από αίμα. Δεν φοβάμαι μόνο αναρωτιέμαι, η γριά γιατι με κοιτάει ακόμα από απέναντι;