I Hate You, Why Do You Love Me?/Soukoku

Özel Bölüm

Cebimden alışveriş listesini çıkarttım ve bir göz attım.

Yağ
Pirinç
Ramen
Noodle
Yosun
Somon
Şarap
Viski
...

Ve daha birçok şey

"Baba"

Bana seslenen kızım ile arkamı döndüm ve tam yüz hizasına gelmek için çömeldim.

"Efendim bebeğim?"

"Baba, ben bunu istiyorum"

Elindeki dondurmaya baktım.

"Bebeğim biliyorsun kış mevsimindeyiz Chuuya baban kızıyor. Hem bende izin vermiyorum. Hadi git bırak onu gel başka bir şey alalım? Ne dersin?"

Kızım gülümseyip koşarak gittiğinde gülümseyerek yerimden kalktım ve olduğum reyondan birkaç şey aldım.

Arkamdan ayak sesleri duymam ile arkamı döndüm.

"Ben bunu istiyorum"

Kızım, Hirami elinde bir çikolata ile geri dönmüştü. Onu kucağıma aldım ve yanağını öptüm.

"Tamam. At bakalım arabaya"

Hirami'yi alışveriş arabasına yaklaştırdım. Elindeki çikolatayı arabaya attı. Ardından onu arabanın önündeki yere oturttum. Ve başka bir reyona ilerledim.

Reyonda bir şeyler bakarken arkandan bir ses duydum.

"Sen ne kadar tatlı bir şeysin öyle"

Bir kadın Hirami ile konuşuyordu. Kadın sonradan beni fark etti.

"Kardeşiniz mi?"

"Ne? Hayır, kızım"

"Oh, özür dilerim. Çok genç duruyorsunuz ondan. Tekrar üzgünüm. Bir de size benzeyince"

Hirami'nin saçları benim gibi kahve rengi idi fakat gözleri Chuuya gibi masmavi idi. Birde Chuuya'dan ve benden bağımsız olarak çilleri vardı.

"Sorun değil"

Tam önüme dönücekken kadın tekrar konuşmaya başladı.

"Annesi nerde?"

"Evde"

Kadın tam ağzını açmış konuşucakken telefonum çalmaya başladı. Chuuya'm arıyordu. Bekletmeden hemen açtım

"Efendim aşkım"

"Dazai, ne zaman gelirsiniz yemekler olmak üzere."

"Birkaç şey kaldı onları da alıp geleceğiz hayatım merak etme"

"Tamam hızlı olun. Kızıma dikkat et ne kadar zorlukla doğurdum onu haberin var mi senin!?"

"Aslında evet hayatım. Doğumda bende yanındaydım ya. Hani elimi tutarken kemiğimi çatlamıştın."

"Doğru evet üzgünüm aşkım.  Her neyse! Hızlı olun!"

"Tamam hayatım. Görüşürüz."

Arkamı döndüğümde kadın hâlâ burdaydı?

"Neyse size iyi günler."

"Ah, şey instagramınızı alabilir miyim?"

"Ne? Ne dediğinizin farkında mısınız? Evli ve hatta çocuklu bir adam ile flört etmeye çalışıyorsunuz. Lütfen daha fazla konuşmayalım. İyi günler"

Tam arkamı dönmüş gidicektimki kadın koluma yapıştı.

"Bir duru-"

Sözünü kesen şey kolumu sertçe kurtarmam olmuştu.

"Bakın hanımefendi, ben evliyim, çocuğum var. Eşimi de kızımı da çok seviyorum. Yani kendinize başka biri bulun"

Hızlıca arkamı dönüp birkaç şey daha alıp, aldıklarımın parasını ödeyip marketten çıktım.

Eve gidince Chuuya bana güzelce bir fırça çekmişti hepsi de o yapışkan kadın yüzündendi.

"Chuuya baba. Biliyor musun bugün markette bir kadın geldi Dazai babamın Instagram'ını istedi ama babam vermedi. Kadından kurtulmaya çalıştı ama kadın kene gibi yapıştı. Sonra en sonunda babam sertçe eşimi ve kızımı çok seviyorum kendinize başka biri bulun dedi"

Chuuya duydukları ile sırıtıp, tek kaşını kaldırıp bana döndü.

"Demek 'eşimi ve kızımı çok seviyorum' ha?"

Kıkırdayıp önüne döndü. Kahvaltı boyunca yüzündeki gülümseme eksik olmamıştı. Gerçekten onu çok seviyordum. Ve çok mutluydum. Eskiden neden ölmek istediğimi bile unutmuştum. Bu iki kişi benim hayatım olmuştu.