MAFYA....

İngiltereye yolculuk

Yağız valizleri bagaja yerleştirdi. Bende ön koltuğa oturdum. Yağız geldi ve arabayı çalıştırdı.
Eve doğru yol aldık.

****
Arabayı durdurdu yağız arabadan indik. Daha ben çalmadan kapıyı ayşe sultan açtı.

"Hoş geldiniz."

Dedi ve bana sarıldı.

"Hoş bulduk."

Diyerek bende ona sarıldım.

İçeri geçtik.

"Eee nasıl bir yerdi bakalım ?."

Güldüm.

"Çoook güzel bir yerdi ayşe sultan."

Ayşe Sultan da gülerek.

"Buralardan uzaklaşmak iyi gelmiş sana."

"Evet çok iyi geldi."

Yağız valizlerle içeri girdi.

"Miray hadi yanına daha fazla kıyafet al."

Kafamı tamam anlamında salladım. Ayağa kalkıp yukarı çıkmaya başladım.

"Hayırdır bu sefer nereye gidiyorsunuz ?."

Arkamı döndüm. Yağız bana 'git' işareti yaptı yukarı çıkıp dolabimda kalan kıyafetleri de valide koydum. Aşağı indim.

"Ah tamam oğlum siz gidin ben sonradan gelirim. Ay zaten başım döndü. O şehirden o şehire."

"Senden ayrı kalmak pek güzel olmucak."

Dedim buruk bir gülümseme ile.

"Olmas bir şey kızım. Kısa bir süre sonra gelicem yanınıza zaten."

Yağız elimden tuttu.

"Miray hadi artık gitmemiz lazım. Uçak kalkıcak."

Uçak mı ?

"Uçağa mi binicez ?."

Uçaklardan küçüklüğümden beri çok korkarım. Korkmamin sebebi ise babamdı. Babam ben çok küçükken ölmüştü. Oda bir iş seyahatine giderken uçak havada yanmaya başlamış daha sonra uçak yere düşmüş. Babam o an ölmüş. Gözlerim doldu ağlamak istemiyordum. Yukarı baktım.

"Miray sen iyi misin ?."

Yağız elini yüzüne koydu.

"Yağız ben uçaklardan korkarım. Babamı uçak kazasında kaybetmiştim."

Dedim daha fazla tutamadım göz yaşlarımı. Yağız bana sarıldı.

"Güzelim. Korkmanı anlıyorum. Bak ingiltereye uçakla gitmeliyiz başka bir ulaşım aracı ile gidemeyiz."

Göz yaşlarımı sildim.

"Hem bak bende babamı uçak kazasında kaybettim."

Gözlerim şaşkınlıkla açıldı.

"Seninde korkman lazım değil mi ?."

Yağız hayır anlamında kafasını salladı.

"Babam hep derdi ki 'Bu hayatta Allahtan başka hiç bir şeyden korkma ' işte o günden sonra hiç bir şeyden korkmadım."

Haklıydı.

"Peki tamam uçağa binelim. Korkmuyorum."

Dedim sesimi güçlü tutarak.

"Aferin benim sevgilime."

Ayşe Sultan mutfaktan çıktı.

"Bir şeyler yiyip öyle çıksaydınız."

"Yok ayşe sultan biz yemiştik zaten."

Ayşe Sultan mutfağa girdi. Elinde ekmek arası bir şeyler getirdi.

"Ayşe Sultan bunlar ne böyle ?."

Dedim gülümseyerek.

"Ekmek arası köfte ne olucak. Acıkırsınız siz bilirim ben al bakalım şunları. "

Diyerek elime tutuşturdu.

Ayşe sultana sarıldım.

"Çok sağol."

Dedim.

Ayşe Sultan gülümsedi.

"Hadi bakalım iyi yolculuklar size."

Dedi. Bu kadını özlicem.

****
"Derin bir nefes al miray."

Uçağa binmiştik. Ama ben korkuyordum hala.

"Gözlerini açabilirsin."

Dedi yağız. Yumruğun gözlerimi açtım.

"Ne oldu ?."

Camdan baktım. Havadayız evler ne kadar küçük.

"Bak korkulcak bir şey yok ."

Dedi ve bana sarıldı.

"Ben senin yanındayım hep yanındayım."

Yağız öptüm.

"Biliyorum."

Yanımıza bir hostes geldi o anda .

"İçecek bir şeyler ister misiniz ?."

Kısacık eteği ile ben burdayım diyordu resmen.

"İstemez bir şey."

Dedim sert bire tavırla.

Hostes şaşkınca baktı. Sonra gitti.

"Hiç giymeseydin bari ."

Yağız gülerek bana baktı.

"Ne gülüyosun ?."

"Hiç. Seni çok seviyorum."

Güldüm.

"Bende seni."

Evet yeni bölüm geldi saat 7 civarlarında 2. Bölümü paylaşıcam. Umarım beğenirsiniz.:)