Home of Hopes (Caledonia Series #1)

Chapter 13

Chapter 13

Vague

Nandito kami sa malaking room. It was air-con but I was in a sweat right now.

"Tama na ba 'tong five thousand? Wala na bang tataas."

An old woman in her sixties stood up wearing a floral dress with a scarf around her face and a big round shade.

"Basta kung ano'ng bungad pa nila ay mas taas sa akin," aniya.

Nilingon ko si Paul na sapo ang ulo.

"Huh? Really, are you sure about that? Wait. What is your name?' Lola interrupts, mas lalo namang kumalabog ang puso ko sa ginagawa niya.

Tiningnan siya no'ng babae. Tinaas naman ni lola ang kanyang kilay. She is wearing a simple old rose dress, a length of floor, and I know she was just wearing some boots, which I was a fan of.

"Ka ano-ano ka po ba ng cortes?"

"Ahm..." sabay tingin sa paligid ng ginang.

Sinrui ko naman kung saan ang mata niya hanggang sa huminto. Lilinguin ko na sana ng lumiko naman ang tingin niya at yumuko.

"Ahm... I'm Elda and I'm just a friend of his grandpa."

"Sino nga po ang pangbato ninyo?"

"Paul Cortes," maldita niyang tinig.

SI Lola naman ay agad na sinuri ito. Taas ang kilay at inirapan naman siya ng babae. Mas lalo nagdependa ang kilay ni lola.

God! C'mon. 'Wag niyang sabihin na papatulan niya iyan. Kung bakit pa kasi ako kinuha na pangbato sa foundation at nadamay pa si Paul.

Victoria, this is your fault!

"Ang swerte niya naman po," si Lola na magalang na tumingin dito.

Umirap naman ito at si Lola na kanina pa taas nang taas ng kilay.

"Drop the po. Magka-age lang tayo. Hindi pa ako matanda."

"E, ano'ng tawag sa iyo? Bata? C'mon, 'di ka na mukhang bata. Damit mo lang, oo, pero ang kulay ng mga pinagpares mo ay hindi bagay parang rainbow na."

Pumikit ako nang mariin at itong Lola ay dinala pa rito ang pagka-pranka niya. Nagmulat ako ng tingin. Nakita ko ang babe ay tiningnan ang kanyang blue slip-on at ang brown scarf.

Napaawang ang bibig ng babae sa insultong paraan. "Ano'ng sabi mo?"