Köylü çocuklar

Biz çok zengin bir aileyi z.Bir çok insanın 5 -6 senede alamadik'lari ni ben ise 5 dk da alabiliyor 'um.Çünkü babam Başbakan ,annem ise Ankara'da meclis başkanı :D (sanırım biraz abarttım)

Her neyse....
Babamın girdiği bir bahis yüzünden tüm bankada ki param'ızı kaybettik.(ben insanlarla dalga geçmeyi seven ve pazardan veya marka olmayan şeyler aldıklarında onlarla dalga geçmeyi seven bir kızım )

Bu arada benim biriktirdigi m paralarla maalesef bir köye yerleşmek zorunda kaldık. Ben son kez arkadaşlarımla vedalaş mak için gittiğim eski okulum da en yakın arkadaşlarım tarafından dışlan- dım .Bu ise beni çok üzdü .Hemen hemen hergün konuştuğum arkadaşlarım benimle konuşmak bile istemiyorlar di.
Arabamız da olmadığı için minibüsle gitmek zorunda kaldık. Oradaki insanlar hep benim dalga geçtiğim insanlardandilar. Satın aldığımız evde gezerken bir fare gördüm.Anında çığlığı bastım.Sonra ise babam ve annem gelip ne olduğunu sordular :
-Ben ise yeni odamda bir fare gördüğümü , bu odada kalmak istemediğimi söyledim.
Annemler ise elimizdeki paranın sadece bu evi alabilecegimizi söyledi.
Sonra uyudu k aslında yarı uyku denilebilir.
Herneyse. ...
Sabah olmuştu. .
Kalktığında   bir kuş cıvıltısı , bir horoz sesi ile uyanmak nedir siz bilirsiniz? ? Dimi. Ama bu benim alışık olmadığım bir durumdu .
Sabah annem odama gelip okula gitmem gerektiğini söyleyince ben ise havalara uçtu m. Herhalde eski okula geri döneceğim i sandım .Her neyse..
Ben hazırlanmış babamı benim okulu ma bırakması ni beklerken babam köy içinde beni gezdiriyorudu galiba diye düşünürken bir köy okulu nun önünde durmuş tu.Ben ise okula geç kalacağım ı söyledim. Babam okuluna geldik kızım diyince çok kötü olmuştum.
O anda ağlıyor dum .Ama yapacak birsey yoktu.Ders bitmişti .Sonra teneffüs te kimseyi tanımadığım için tek başıma oturuyor dum. Bir baktım önümde bir kalabalık herkes benle tanışmak için can atıyor  du.Herkes yani öğrenciler sacimin çok güzel parfüm gibi oldukları ni söylediler .Ben ise hepsine teşekkür ediyorum ve köylü öğrenciler o kadar iyiler di ki.
En küçük şeylerle mutlu olmayı biliyorlardı.
En önemlisi de bu idi.
Beni hergün evlerine cagiriyorladi. Onların aileleriyle tanışıyor dum.
Bana en sık sordular sorular :istanbul nasıl bir yer .diyorlardı
Ben ise İstanbul un güzel bir yer olduğunu ama buradaki dostluklar, kardeşlik gibi olamayacaktır diyordum.Onlar ise ne güzel diyip gülüyor lar dı.
Çok iyi dostluklar kurmuştu m .Bütün köylü halkını tanıyor dum.
Sonra herkes evine gitti ve çok güzel bir uyku çektim.
Sabah gözlerimi açtığım da eski yani lüks evimiz dedik. Annem lerin yanına gidip neden buraya geldiği mızı sordum .Ailem ise bana ders verdiklerini söylediler .
Ben bu dersi çok iyi aldığımı söyledim. Sonra babam gelip bana bir şaka yaptıklarını söyledi.
Hemen köye gidip bütün köy halkına bir çok erzak ve kıyafet aldık .Onlar ise çok mutlu oldular .
Hepsi yle tekrar görüşüp eski lüks evimizde yaşamaya devam ettik.
Bir daha da köylü halkı hakkında kötü şeyler konuşmadı m.
İşte benden bu kadar kitabı mı okuduğunuz için hepinize teşekkür ederim :)) inş. Beğenirsiniz.
BB