យ៉ុនហ្គីភាំងអស់រលីងក្រោយពីក្មេងតូចឆ្លើយបែបនោះ
ដាក់គេ
«អ្នកណាបង្រៀនអូនឆ្លើយបែបនិង??»យ៉ុនហ្គីលើកដៃមកក្រសោបថ្ពាល់រាងតូចវិញ
«មិត្តអូន!!»
«អ្នកណា?»
«ជុនអុី!!»
«ឲ្យតែចឹងទៀតឆ្កួតមនុស្សអស់!!»យ៉ុនហ្គីនិយាយទាំងច្បូតមុខខ្លួនឯង
Skip ៚
យប់ម៉ោង8
«ជីមីនហាសអូនចង់ទៅលើភ្នំទេ??»យ៉ុនហ្គីបន្លឺសួរក្មេងតូចដែរក្នុងរង្វង់ដៃរបស់នាយពួកគេកំពុងតែគេងត្រាំទឹកក្ដៅជាមួយគ្នា
«ចង់ ខ្ងុំមិនដែរទៅកន្លែងបែបនោះទេ!!»ជីមីនលឺហើយក៏ងើបមុខមើលមុខនាយ ចិត្តញ័ររំជួយពេលគេចង់នាំខ្លួនទៅដើរភ្នំ
«ពិតមែនហេស??»យ៉ុនហ្គីលើកដៃអង្អែលក្បាលរាងតូចថ្នមៗ
«មែនហើយ...ពេលនេះម៉ោងនេះជាលើកទីមួយក្នុងជីវិតរបស់អូនហើយណាដែរបានដើរមកឆ្ងាយបែបនេះ!!»ជីមីនលើកដៃអោបកនាយ គេងពីលើទ្រូងគេរៀបរាប់ពីរឿង
របស់ខ្លួនឲ្យនាយដឹង កែវភ្នែកក៏រលីងរលោងទៀត
«អូន...ប្រាកដជាឯកការខ្លាំងហើយ!!»យ៉ុនហ្គីនិយាយតិចៗគេក៏ដឹងរឿងរ៉ាវរបស់ម្ចាស់ចិត្តគេដែរគ្រាន់តែមិនចង់សួរនាំចាំឲ្យគេអ្នកប្រាប់នាយដោយខ្លួនឯងវិញ
«ហឹមម៎...អូននឹកពួកគាត់ពីណាស់...ធ្លាប់តែបានរស់នៅជុំគ្នាតែគាត់ក៏ចាកចេញភ្លាមៗទុកឲ្យក្មេងប្រុសម្នាក់ដែរមានអាយុទើបតែ12ឆ្នាំឲ្យនៅម្នាក់ឯងអូនពិតជាខ្លាចណាស់ខ្លាចពិភពលោកខាងក្រៅហើយខ្លាចមនុស្សគ្រប់គ្នាគេមកធ្វើបាបអូនអ្ហឹកៗ!!»ទឹកភ្នែកមិនអាចទប់បានមានតែបណ្ដោយឲ្យវាស្រក់មកទាល់តែបានក្រោយពីនិយាយពីរឿងរ៉ាវខ្លះៗហើយវាធ្វើឲ្យគេរំជួលចិត្តខ្លាំងពេក
«កុំយំពួកយើងមកដើរលេងមិនមែនមកយំទេ??»យ៉ុនហ្គីដាក់ឲ្យជីមីនអង្គុយឯនាយក៏ងើបជូតទឹកភ្នែកឲ្យគេមិនយំទេតិចហើមភ្នែកលែងស្អាត បងលែងលាញ់ហាស
«ហឹកៗៗឈប់មិនបានទេ?»ជីមីនក្រវីក្បាល
«បើអូនមិនឈប់យំបងនិងរំលោភអូន??»យ៉ុនហ្គី
«អ្ហឹកៗអឹក...ហុឺរអ្ហឹក!!»
៚
«អ្ហាស៎ៗបងតិចៗ!!»រាងកាយតូចទទេស្អាតល្អឯកកំពុងតែយោងទៅមកតាមកម្លាំងអុកពីនាយកម្លោះសម្រុងយកៗគ្មានត្រាប្រណីយ
ផ្លាប់ៗ
«អ្ហាស៎បងយ៉ុនតិចៗ!!អូនឈឺអ្ហឹកអ្ហាស៎ៗៗ!»ជីមីនអោបកនាយគោះខ្នងនាយតិចៗបញ្ជារសុំនាយបន្ថយខ្លះក៏បានដែរ គ្មានអ្នកណាមកដណ្ដើមទេទៅ
YOU ARE READING
ម្ចាស់ចិត្តមីនយ៉ុនហ្គី
Romansaបងនិយាយថាបងស្រលាញ់អូន តែបងតែងតែធ្វើឲ្យយំរហូត ហើយចុងក្រោយបងក៏ចាកចេញពីអូនជារៀងរហូតទៅ...នេះមែនទេដែរគេហៅថាស្រលាញ់នោះ មីនយ៉ុនហ្គី?? មីនយ៉ុនហ្គី/ផាកជីមីន និពន្ធដោយ:Mîñ Mīń
