2.Bölüm

172 39 2
                                    

1 haftadır tanıdığım veya tanımadığım herkese Poyraz'ı sordum. Çünkü o günden sonra hiç karşıma çıkmamıştı. Gururlu birisiydi sanırım.Bu arada Komşu Kızı dediğinde içim ürperdi sanki. Ama nasıl olur ? Herkes onu sadece 1 sene önce görmüş ? Ama ben ? Peki ya ben neden görmedim ? Neden hiç dışarı çıkmadı ? Bunu öğrenmem lazım.

***

Aradan tam olarak 1 ay geçti her gece aklımda o. Bana yeniden gerçekten Komşu kızı demesini istiyordum. Küçüklüğümden beri gizemli şeyleri severdim. Poyraz'ı düşünmemin sebebi de oydu aslında.

Evet sonunda öğrendim azda olsa Poyraz'dan korkuyorum artık. Evden çıkmamasının , okuldan atılmasının sebebi ; Hiçte göründüğü gibi biri değilmiş aslında başını o kadar kötü belalara sokmuş ki işin aslını, nasıl olduğunu kimse bilmiyor , bence bilseler de anlatmak istemiyorlar. 1 senedir bitkisel hayatta olan Poyraz bir mucize sayesinde iyileşmiş onun uyanmasindan 2 hafta öncesinde ise babası ölmüş. Ve Poyraz'ın babası başkaları tarafından öldürülmüş fakat bunu Poyraz'dan başka hiç kimse bilmiyor annesi bile. Ürkütücü uzak durmalıyım...

Ne zamandır Pınar'la görüşemiyorum. Bugün okul çıkışı onu arayıp ona anlatmam gereken çok önemli meseleler olduğunu söyledim Pınar'ın sesi biraz kaygılı geliyordu herneyse telefonu kapadım..

Ertesi gün okulda ;
Teneffüs zili çalmış ve bende derste yazdıklarımı az da olsa gözden geçirirken arkamdan gelip biri gözlerimi kapattı ve "ben kimim" dedi. Gözlerimi kapattığında aklıma ilk gelen isim aslında Poyraz' dı. Taki sesini duyana kadar.
"Pınar" dedim.
Ellerini gözlerimden usulca çekip karşıma dikildiler. Adeta şok olmuştum onları görünce Pınar ve Kerem.
El ele tutuşmuş karşımdalardı. En yakın arkadaşım daha önce beni seven birisinin elini nasıl tutardı ? Hiç birşey diyemedim.
Pınar " Ne oldu Elif ". Dedi.
Şaşkınlıkla "Nasıl olur,nasıl daha önce beni seven birisinin elini tutacak kadar düştün Pınar !! " dedim ve oradan hızlıca uzaklaştım.
Pınar "Elif du..."

Artık kimseye güvenemiyordum o gün Okul çıkışı Kerem koşarak yanıma gelip,
"Konuşabilir miyiz ? "
"Konuşmak istemiyorum "
" Elif özür dilerim evet Pınar'la çıkıyoruz ama ben hala seni seviyorum ."
"Sen benim en yakin arkadaşımla çıkıyorsun ve onu aldatıyorsun ne tür bir yavşaklık bu ? Sakın bir daha benim karşıma çıkma !!!

Mahalledeydim, herşeyi unutmuş gibi oldum sanki bir an. Poyraz'ı gördüm sanmıştım. Tüm sorularıma cevap vermesini istiyordum, azda olsa başımdan geçen olayları ona anlatmak istiyordum korkmadan. Nedenini bilmiyorum,ama gerçekten onu çok merak ediyordum. aradan günler geçti ve Poyraz hala yok. Benim yüzümden gitmiş değildi elbette. Yoksa babasının başına gelen Poyraz'ada mı ...
Artik içimdeki iç sesin susmasını istedim ve eve girip,
"Ben Geldiim "dedim (i'yi uzatarak).
"Hoşgeldin kızım " sesini duyduktan sonra direk odama gittim.

Evimiz 2 katlıydı ama rahatlıkla pencereye taş atılabilir dışarıdan gelen sesleri duyabilirdim. Kulağım sürekli açık penceredeydi. Gözlerim usulca kapanıp uykuya dalmışım...

1-2 saat sonra
İlk olarak pencereye atılan futbol topu sesiyle uyandım ardından, açık pencereden kısa bir not girdi içeri uyku sersemiyle kalkıp yerden kağıdı aldım ...

***

Komşu Kızı Öldü Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin