AŞKIN SON PERDESİ ( TAMAMLANDI)

💗23.BÖLÜM: KIZ İSTEME MERASİMİ💗

Keyifli okumalar canlarım💗

  Bizim evde bayram sabahları hep çok erken başlardı.

Tıpkı bugün olduğu gibi.

Abim ve babam bayram namazına giderken ben ve annem hızla kahvaltı sofrasını hazırlamaya başladık.  Kardeşim Asya ise sıcak boyoz ve ekmek almak için bisikletine atlayıp yola koyuldu. Tabi benden güzel bayram harçlığı aldıktan sonra.

Doğradığım domates ve salatalıkları geniş bir tabağa aktarıp üzerine zeytin yağı, kekik ve tuz ekleyerek salondaki büyük yemek masasının üzerine koydum.

Annem de çayı demleyip ocağın altını kıstı ve geriye Asya'nın ekmek ile boyozu getirmesi kalmıştı.

" Anne ben gidip üzerimi değiştireyim. "

" Tamam kızım ama çok da süslenme daha birlikte et doğrayacağız. "

" Anne benim et doğrayacağıma olan inancın gözlerimi yeşertiyor ama malesef sana yardım edecek o şanslı kişi ben değilim. Önce Nehir bize gelecek sonra da ben Nehir'in ailesine bayram ziyaretinde bulunup arkadaşının butiğine kıyafet seçmeye gideceğiz. "

" Bundan babanın haberi var mı? "

İşte ben de annemin ne zaman babamı oyuna katacağını merak ediyordum. Bu defa ne olursa olsun bu oyuna gelmeyecektim.

" Anne bayramın son günü isteme törenim var ve daha hiçbir şeyim hazır değil. Tepsi, fincan takımı, elbisem, ayakkabım, evin temizlenmesi daha o kadar çok işimiz var ki. "

Bu sözlerimin ardından annem hiçbir şey diyemezken, fırsattan istifade edip hızla odama çıktım ve üzerime kırmızı, boyu dizlerimde biten askılı elbisemi giyinip saçlarımı at kuyruğu yapıp topladım. Sadece ten rengimi eşitleyecek doğal ve hafif bir makyaj yaptıktan sonra küçük hasır çantama cüzdanımı telefonumu, şarj aletimi ve kulaklığımı koyup parfümümü sıktıktan sonra hazırdım.

Aşağıya indiğimde kardeşimin ve babamların geldiklerini gördüm. Çantamı girişteki askılığa asıp salona geçtim. Önce babamın daha sonra da annemin ellerinden öpüp bayramlaştıktan sonra abim ve kardeşime sarıldım. Belki de bu onlarla bu evde geçireceğim son bayramımdı.

Babam ve abim hızla birkaç lokma atıştırıp üzerlerini değiştirmek için odalarına giderken kardeşim Asya'nın arka bahçeye çıktığını gördüm. Çaydanlığı mutfağa bırakıp merakla pencereden onu izlemeye başladım.

" Babam ve birazdan seni kesecek mi? Bize kavurma mı olacaksın? Oy yerim seni güzellik. "

Bu sözleriyle kendimi tutamayıp kahkaha atarken bir kez daha anlamıştım ki kardeşim kesinlikle normal bir kardeş değildi.

Zil sesiyle zor da olsa gülmeme bir son verip hızla koridora çıktım ve kapıyı açtım.

Nehir elinde bir tepsi baklava tepsisi ve tüm karizmatikliğiyle karşımda duruyordu.

Onu o tiyatro salonunda ilk gördüğüm anda kalbim nasıl heyecanla atıyorsa şimdi de aynı heyecanla atıyordu.

Biri çıkıp birkaç hafta önce bir bayram sabahı Nehir ERSOY ailenin damadı olarak elinde tatlı tepsisiyle evine gelecek deseler ona afedersiniz ama münasip yerimle güler, şizofren teşhisi koyardım.

Oysa şimdi imkansız dediğim ne varsa yaşıyordum.

" Tamam anladım bugün de çok yakışıklı ve karizmatiğim sevgilim ama artık beni süzmeyi bıraksan da içeriye mi geçsem? Tepsiyi tutmaktan kollarım ağrıdı da. "