Adı "MAVİ"Olsun..

->6.Bölüm.(Teker teker..)

"Kaza yaptım."

Bana göz ucuyla bakıp okuduğu gazeteye geri döndü. Beni takmıyordu ne güzel!

"Ölebilirdim."

Öne doğru eğilip yüzüne bakmaya çalıştım. Gerçekten ikna olmamış mıydın? Hadi ama dostum ölebilirdim diyorum!

"Kovuldun.!"

Gözlerimi devirdim.

"Yapma ama." Dedim sitem ederek. "Buna ihtiyacım var."

"3 gündür uğramıyorsun bile nasıl ihtiyaç bu." Gazetesini masaya bırakıp bana odaklandı.

"Kaza yaptım. Kaç gündür ne çektim bilmiyorsunuz?"

Yalancılıkta doktora yapmış gibi hissediyordum kendimi. Sıradaki hedef profesörlük!

"Nerden bileyim kaza yaptığını? Yalan atıyorsun belki." Dedi müdürümüz olacak gıcık herif. Ne yani uzatmasada bir şans daha veriyorum dese. Diline yapışacak sanki!

Gözlerinin içime sinirle bakıp kafamı işaret ettim. Başımdaki yaraya kısa bir bakış attıktan sonra tekrar önüne döndü.

"Bir daha geç kalırsan bu sefer kovulmaktan sadece ölerek kurtulabilirsin."

Gülümsedim. "Teşekkür ederim."

"Şimdi git hadi işinin başına."

Başımla asker selamı verip yanından ayrıldım. Kasaya doğru ilerledim. O sırada gözüm bardakları yerlerine yerleştiren Berkay'a kaydı. Kasanın oradaki askıdan önlüğümü alıp Berkay'a doğru yürümeye başladım.

Ona doğru geldiğimi görünce bana döndü.

"Yine yırtmışsın." Dedi gülerek.

"Bu sefer ikna edemeyecek gibiydim." Dedim sıkıntıyla. "Göksu nerede biliyor musun? Göremedin onu."

"Bilmem." Dedi. Önlüğümü belime bağladım.

"İyi mi durumlarınız?" Diye sordum sonra. Bana kısa bir bakış atıp bardakları yerlerine koymaya devam etti.

"Durumlarımız?" Diye sordu tek kaşını kaldırarak.

"İşte..şey..Göksu ve se..."

"Öyle bir şey yok." Dedi lafımı bölerek. "Bunu nasıl düşünebilirsin?" Bana doğru yaklaşıp tam önümde durdu. "Bir daha açma bu konuyu!" Dedi serçe. Yanımdan geçerek gitti.

"Vovv."dedim arkasından. Neden bu kadar sinirlenmişti ki? Kötü bir şey dememiştim!

Kafeye göz gezdirdim. Cidden Göksu neredeydi? Burada olması gerekiyordu. Bana kötümser şeyler söyleyip,trip atması gerekiyordu. Ama o yoktu.

Cebimden telefonumu çıkarıp onu aradım. Çaldı..çaldı..ve çaldı. 4. Çalışta sonunda açmıştı.

"Nerdesin? Müdür çok kızdı!" Dedim onun repliğini çalarak.

"İzin günüm canım. Beni kandıramazsın."

Güldüm."Bana kızgın değilsin dimi?" Diye sordum. Cevaptan korkuyordum aslında.

"Biraz."

"Buluşalım mı bir ara?" Diye sordum

"Olmaz. Yarına bir davette garsonluk yapacağım iş aldım. Bugün dinlenmeyi düşünüyorum sonra buluşuruz."

"Peki. Hoşçakal."

Telefonu kapatıp cebime koydum. Ona Berkay'ı anlatmayı düşünüyordum. Bunun için başka bir günü bekleyecektim sanırım..