Chapter 14
Comfortable
I opened my eyes when someone touched my skin in a gentle way. A warm hand holding me makes my whole system go into panic mode.
"Paul, ikaw pala," sabi ko habang tinitingnan siyang natatawa sa itsura ko.
The warm wind passed between us.
"Ahm...maaga pa naman, Miss. Baka gusto mo sa historical muna tayo," aya niya.
Napaawang ang labi ko at pinanatili ang kunot sa aking noo.
"Okay. I should call Manong to pick me up to the historical," natatawa kong sabi, at bago pa siya maka-react ay kinuha ko na ang cellphone ko.
"Maglalakad tayo, right?" I asked to be sure that I was not going to pay some coins. Buo pa naman ang pera ko.
He just chuckled. He eyed me in a funny way.
"Miss, obviously we can go by foot. Malapit lang naman, Miss. Hindi na kialangan na sumakay pa at gagastos na naman tayo."
"Oh right! You're kuripot!" I released some words.
Umiling siya at nagpatuloy ako sa paghahanap sa aking cellphone. I found Manong number and texted him. Nang ma-send ko na 'yon ay umangat na ako ng tingin. Tiningnan niya ako at mabilis na naglahad ng kamay niya. I touched a warm, massive hand and I looked at him in awe. Napaawang ang labi ko ng makita ko siyang nagulat sa aking ginawa.
"What?" natatawa kong tanong.
Umiling lang siya at agad na hinila ang aking kamay. I looked our hands.
Nagsimula kaming maglakad habang hawak ko ang strap ng bag ko, pero sa isang iglap ay nawala na ito sa kamay ko. Napahinto ako at tiningnan siya na puno ng pagtataka. He just smiled and continued to walk. Sumunod ako sa kanya.
Sometimes when I'm alone, I like to eat some bananas coated with some brown sugar. I was just not this happy. I feel comfortable whenever I'm with him.
Huminga ako nang malalim at mas nilawakan ang aking paglalakad. Mas nauna akong naglalakad at nagdaan sa mga puno na kasing tangkad ko. I was stepping on the cement floor with Paul.Naawa ako dahil dalawa ang dala niyang bag. But then, mas kawawa naman ako kung ako ang nagdala. Nagkibit-balikat ako.
Hinawakan niya nang marahan ang kamay ko, making me stop whatever I'm thinking. Tiningnan ko siya na puno ng pagtataka.
"What are you doing?" natatawa kong tanong.
Siya naman ay hindi na umimik at hinila na ang kamay ko. Nagpahila naman ako at pinabayaan siya na mag-decide for our own snacks. I can see a lot of people buying some banna. A different variety of juices and a banana
BINABASA MO ANG
Home of Hopes (Caledonia Series #1)
Novela JuvenilStatus: Completed Genre: Teen fiction and Romance. Posted: September 8, 2021 - January 21, 2023 Things are unexpected. People will come and go, but the truth is that when you don't want that person in this certain place and time...he will come. •Cov...