İrili ufaklı taşlar biriktirdim
Herkes misketlerle oynarken
Çocukluğum öyle geçti işte
En güzel taşları aramakla
Halbuki diğer çocuklar başkaydı
Onlar satın alırdı misketlerini
Sanki insan arkadaşını satın alabilirmiş gibi
Büyüdükçe daha hummalı bir hal aldı arayışım
Her yerde bir taş buldum kendime
Hiç de ağır gelmediler bir kere
Hem insana sevdiği yük olur muydu hiç
Ama hala bulamadım ilk taşımı
Kayboldu dediler o taşın
Topladığım her taşta bir parça sen
Her taştan da bir parçaydın sen