_Chapter 20_

283 104 76
                                    

Idellic Tear | JiKook [ A Fanfiction only ]
Chapter 20

___________ ♡ __________

" ඔහුව දැන්ම හමුවෙන්න බැහැ කියන්න ලින්ඩා.."

සල්ලාලයා නම් පසුබට වුනේ නැති පාටයි. ඒත් ඒ කාර්'යාල කාමරයේ දොර බලහත්කාරයෙන් විවර වෙනකල් විතරයි. හරි නම් බය වෙන්න ඕනි වුනේ ප්‍රධානී ජේම්ස් වුණත් ඔහුට වඩා අර හුරුබුහුටි තරුණයා භීතියට පත් වුණා කියලා මම සඳහන් කලොත් ඒක වඩා නිවැරදියි.

" ජො.. ජොන් මහත්මයා..?"

" අහ්.. අනේ ජිමිනී.. ඔයා අද උදේ ආහාර වේල සම්පූර්'ණ කරලා ඇවිදින් තිබුණෙ නැහැ.. ඒ නිසයි මන් මේ හදිසියෙන්ම ආවෙ.."

ප්‍රභූ තරුණයා කිව්වෙ මෝඩ හිනාවකින් වුණත් ඒ වචන වල ඔහු අදහස් කරනවට වඩා වැඩි අරුතක් තියනවා කියලා තේරුම් ගන්න මින්ට මහ වෙලාවක් නම් ගත වුනේ නෑ..

" ජොන් මහ-"

" තමුන්ට කොහොමද මේ විදිහට අනවසරයෙන් කාර්'යාල කාමර වලට කඩා පනින්න තරම් හයියක්.. ආරක්ශක කණ්ඩායම මෙතනට ගෙන්වන්න කලින් පිටවෙනවා.."

කන්තෝරු ප්‍රධානියා කේන්තියෙන් කෑ ගැහුවා.

" අහ්.. ප්‍රධානී මහත්මයා.. මට ඔබව සම්පූර්'ණයෙන්ම අමතක වුණානෙ.. මම ඔබව හමුවෙන්න තමයි වැඩිපුරම මෙතනට ආවේ.."

" මාව.. මොකක්ද තමුන්ට මාව හමුවෙන්න තියෙන උවමනාව.."

" අහ්.. ඒකද.. මට ඔබතුමාගෙන් ඉල්ලීමක් කරන්න තියනවා.."

ජොන් ගොඩක් යටහත් පහත් විදිහට කන්තෝරු ප්‍රධානියගෙන් ඉල්ලද්දි මින් කතා කරන්න හැදුවත් ජොන්ගෙන් නම් ඊට ඉඩක් ලැබුණෙ නැහැ..

" පාක් මහත්මයගෙන් සමාව ඉල්ලුවොත් මොකද..? මොකද කවමදාවත් නැතුව මට හිතුනා මේ ප්‍රශ්නෙ දුර දිග යවාගන්නෙ නැතුව විසඳගන්න.."

ජොන් ටිකක් උඩගු වෙලා කොණ්ඩය පිටි පස්සට කළා.

" හහ්..? සමාව.. වැරැද්දක් කරන්න එපැයි සමාව ගන්න.." ජේම්ස් ඔහුගෙ ප්‍රධානී පුටුවෙන් වාඩිවෙද්දි ජොන් මින්ව ඔහු ළගට ඇදලා ගත්තා.

" තව තත්පර කිහිපයක් ඇතුළත ඔබ පාක් මහත්මයගෙන් අනිවාරෙන් සමාව ගන්නවා මහත්මයා.."

IDELLIC TEAR | JIKOOK AU | ✔️Donde viven las historias. Descúbrelo ahora