Bana sorsalar yeniden doğmak istermisin?
Hayır derim.
Yeniden doğsam, harcıyabileceğim bir enerjim olmayacak. Hepsini bir yaşamımın başında yitirdim, eğer benzetme yapılır ise kapanmış ama ısrarla bi şarj kablosuna takılıp aynı anda oynanarak gücü sınanan bir telefon gibiyim. Varla yok arasıyım, çünki varmıyım diye sorarsak varım ama yokumda, varla yok arasındaysam neredeyim? Yaşıyormuyum? Bu yaşamak mı? Bu ise yaşamak neden isteyeyimki, bu canı, bu hayatı, bu bedeni? Birde 'erken öğrenmiş oluyorsun işte hayatı daha güçlü olursun' demeleri yokmu. Bana soruldumu güçlü olmak,hayatı erkenden öğrenmek istermisin? Keşke sorulsaydı.
Öğrendimde ne oldu? Öyle yoruldum ki kırk yılın yükünü taşıyor gibiyim. Hissizleştim. Ne arkadaş,ne ilişki hiçbirşey istemiyorumda artık
Bırakın beni, salın gideyim. Göçeyim buralardan, belki kim bilir uzakta bir yerde ya da bir toprağın altında bulurum huzuru. Ama bilirim, gitmem gerekir. Huzur var derler benim huzurum var ise yakınımda değil onu bilirim öyleyse uzaklarda...
