Hayat

12. Bölüm

Alper şok olmuş bir şekilde yüzüme baktı.

"Nasıl emin oldun buna?"

"Hareketlerinden."

O sırada kapı çaldı. Kim olduğuna bakmak için kalktım. Açmadan önce delikten kim olduğuna baktım karşımda Bartu'yu görünce anlık afalladım. Sessiz sessiz Alper'in yanına gittim.

"Bartu geldi. Kapıyı sen açsana. Ama benim evde olduğumu söyleme uyuyor falan de." Alper beni ikiletmeden kalkıp kapıyı açtı. Bende sessiz sessiz gidip kapının arkasına geçtim.

"Alper?" Dedi Bartu.

"Buyur kardeşim, bir şey mi vardı?"

"Beren'e bakmaya gelmiştim de, yok sanırım?"

"Yo evde."

"O zaman çağırır mısın?"

"Çağıramam." Dediğinde Bartu'nun yüzünün düştüğünü tahmin ediyordum.

"Sebep?" Diye sordu Bartu.

"Sana ne kardeşim? Belki çağırcak yerlerim ağrıyor?"

"Peki Alper. Gideyim ben o zaman." Dedi Bartu. Hehehehe bozulmuştu bu sesinden anlaşılıyordu.

"Şaka lan şaka. Uyuyor Beren." Dedi Alper gülerek.

"Yüzün kıpkırmızı oldu lan. Niye korktun bu kadar?"

"H-hiç. Öyle" ve Bartu'nun anonim olduğunu gösteren bir kanıt daha.

"Merak etme Beren gayet iyi. Gereksiz biri yüzünden üzülecek biri değil Beren. Hele kim olduğunu bilmeyen biri için asla üzülmez. Başta buna ben izin vermem. Şimdi görüşürüz Bero'm uyanınca söylerim geldiğini." Dedi ve yüzüne kapattı kapıyı. Kapının arkasında benim olduğumu bilmediği için kapıyı kapattıktan sonra beni görünce korktu. Bu benim daha çok gülmeme sebep olmuştu.

"Kızım ne yapıyorsun ya?" Diye sordu.
Gülücüklerimin arasından zar zor konuşmaya başladım.

"Y-yüzünün h-halini g-görmen l-lazımdı." Kendimi durduramayıp kendimi tekrar gülmeye başlamıştım ki, kendimi bir anda hava da buldum.

"ALPER NE YAPIYORSUN? İNDİR BENİ DÜŞECEĞİM İNDİR!"

"Bugün hava çok sıcak değil mi ya?"

"ALPER SAKIN DÜŞÜNDÜĞÜM ŞEYİ YAPMA SAKIN!"

Alper ve omzundaki ben, arka bahçeye çıkmıştık. Tahmin ettiğim şeyi yapıp arka bahçedeki havuza atlamıştı. Sudan korkan ben çırpınmaya başlamıştım bile.

"Ya Alper biliyorsun sudan korkup yüzemediğimi!" Dedim sitemle.

"Biliyorum." Dedi gayet sakin bir şekilde. Tam ağzımı açıp bir şey diyecektim ki bütün grubun bize hırsla baktığını gördüm.

"Bizsiz parti he?" Dedi abim ve cebinden telefonuyla, tişörtünü çıkarıp bir anda suya atladı. Dipe daldığı için onu göremiyordum. Bir anda dipe çekildiğimi fark ettim. Korkuyla etrafıma bakınmaya başladım.

"Alper. Alper. ALPER!"

"Ne bağırıyorsun kızım burdayım!"

"B- Ben boğuluyorum galiba. Dibe çekiliyorum." Bir anda çığlık atmaya başlayınca, kapıda duran Arel ve Bartu içeri girdi.

"Beren ne oluyor?" Dedi Bartu. Biz bizeyken bizimle sizli bizli konuşmama kararı almıştık. Bu yüzden biz bizeyken bize hanım ya da bey diye hitap etmiyorlardı.

"Bir şey olduğu yok. Niye geldiniz ki siz?" Dedim ters bir şekilde. Bartu'ya ithafen. Bartu bozulsa da belli etmemeye çalışarak dışarı çıktı.