Elif'in ağzından
Allah'ım nolur yardım et napicam şimdi ya off tamam Elif kendine gel sakin ol,ilk önce telefon telefondan sıla'yı ara
*Çantasını barmende unutmuştur*
Ya hayır ya of off
X:ştt güzelim aç kapıyı aaa
Elif: git başımdan pislik herif.
X: Alınıyorum ama pislik mislik olmuyo böyle
Bağırmaya devam ediyordum
Elif:ya kimse yok mu cildircam.
X:Bak bu gürültüde seni kimse duymaz bağırma boşuna hem o güzel sesine yazık.
Kapıyı sert bi şekilde zorlamaya devam ediyordu.Tek umudum pes edip gitmesiydi...
Elif:Sevgilimi aradım, ağzın ve yüzünün yer değiştirmesini istemiyosan hemen defol burdan.
Cümlemi bitirdiğim anda kapıya son hamlesini yapmış ve üstüme üstüme gelmeye başlamıştı.
X: nerdeymiş sevgilin ben burda kimseyi göremiyorum da.
Elif:ya- yaklaşma
X: çok güzelsin be yavrum.
Sinan'ın ağzından
Duygu fazlasıyla içtiginden kendinde değildi o yüzden onu arabanın arka koltuğuna uzattım ama aniden uyandı.
Duygu: Aşkım çantamı lavaboda unuttum.
Sinan:Eee
Duygu: makyaj malzemelerim içinde en önemlisi de telefonum.
Sinan: Sevgilim şimdi çantanın sırası mı?hadi ama.
Duygu:Ya benim için çok önemliler biliyosun al lütfen.
*Sızar*
Sinan: millet sızarken sevgilisine seni seviyorum der bizim ki çantam da çantam diyo ya sabır.
Her neyse, lavaboya doğru yaklaştıkça bi kızın çığlıkları yükseliyordu adımlarımı hizlandirdim ve içeriye daldım. Gördüğüm manzara karşısında kendimi tutamadım ve kıza saldıran adamın yakasına yapışıp öldüresiye dövmeye başladım.
Sinan: Sizin gibi şerefsizler laftan anlamıyor belli!
Hunharca adama vuruyordum zaten böyle adi herifler çok fazla yaşamayı haketmiyordu ama arkami dönüp baktığımda kızın bi köşeye çekilmis başını eğerek ağladığını gördüm belki de ona destek çıkmak daha yararlı olacaktı.
Elif:be- ben çok korktum.
Bu ses çok tanıdıkdı... kız kafasını kaldırdığında ve yüzüme baktığında onun az önce tanıştığım kız olduğunu görünce kendimi suçlu hissettim sonuçta o adamın işini orda halletseydim bunu yasamicakti ama bunu düşünmenin şuanda hiç bir katkısı olmicakti o yüzden Elif'in kolundan tutup ayağa kaldırdım sonrada kendini güvende hissetmesi için sarıldım.
Sinan:Tamam sorun yok.
Elif: Eğer gelmeseydin-
Sinan: şuan güvendesin hepsi geçti...
Gözyaşlarını omzunda hissediyordum
Elif:zor- zorladı kapıyı,be- ben bağırdım ama kimse duymadı.
Sinan:Ben duydum,seni duydum merak etme artık korkulacak bişey yok.
Elif:burdan çıkabilir miyiz lütfen.
Sinan: tabi.
*Dışarıya çıkmışlardır*
Sinan:Daha iyi misin?
Elif:derin bir nefes aldım, iyiyim sağol...Teşekkür ederim.
Sinan: Bunun teşekkürü olmaz.
Elif: Olur olur.
Sinan: şey istersen evine bırakabilirim seni.
Elif:yok bugün yeterince yük sana zaten sağol.
Sinan:Kusura bakma ama seni bu halde yalnız bırakamam.
Elif:he yok ben arkadaşımla geldim, şimdi içeriye girer bakarım ona.
Sinan:Tamam birlikte bakalım.
Elif:ya gerçekten zahmet etme.
Sinan:hadi ama daha fazla vakit kaybetmeyelim.
