not schizophrenic⚝changjin

19||Yanlış bir şey mi yaptım||

Genç çocuk birkaç saat Minho'yla kaldı. Saatlerce Minho'nun Jisung'la nasıl tanıştığını, buluşmalarını, babasının aşklarına nasıl engel olduğunu dinlemişti. Kusacak gibi hissediyordu artık. Çok bunalmıştı.

Kendini evden dışarı atmayı başardığında telefonlarını ve silahını adamlardan geri aldı ve evden uzaklaştı. Jisung'a haber verip tıpış tıpış eve geri dönmesi gerekse de tek yaptığı şey Changbin'e konum atmak olmuştu. Jisung'un adamlarının Minho'nun evine gelemeyeceklerini bildiği için rahatça çağırmıştı doktor olanı yanına.

Çok özlemişti onu. Minho'nun Jisung'dan aşk dolu sözlerle bahsetmesi daha da arttırmıştı özlemini doktor olana karşı. Changbin'in mesajına cevap vermemesi üzerine mesaj yazmıştı doktor olana. Gelemeyecekse sorun değildi Hyunjin için. Doktor olanın en yoğun olduğu saatlerdi bu saatler, genç çocuk bunun farkındaydı.

Hyunjin'in mesajını görmesiyle Changbin hemşire olana haber vermiş ve tüm işini ona devretmişti. Önlüğünü çıkarıp hızlıca astı ve ceketini giydi.

Seungmin"Changbin Bey..."

Changbin"Ne var Seungmin? Neyden şikayet edeceksin yine?"

Hemşire olan iç çekti. Felix gittiğinden beri tüm işlere kendisi koşuyordu zaten, eskiden de pek farklı sayılmazdı ama sarışın olanın az da olsa yardımı olduğunu yeni fark ediyordu. Felix gidince doktor olanın kendisine daha merhametli davranacağını düşünüp sevinmişti ama görünen o ki düşündüğünün tam tersi olmuştu. Seungmin daha da kötü hissediyordu kendini artık.

Seungmin"Sizin için bir toplantıya katılmamı istiyorsunuz, ben-"

Changbin"Yapamaz mısın? Bir kere de yaparım de ya bir kere."

Seungmin"Bu çok fazla Changbin Bey... İlgilenmem gereken bir sürü hasta var, toplantıya katılma yetkim bile yok benim."

Changbin"Tamam veriyorum işte sana yetkiyi."

Hemşire olan dayanamıyordu artık. Gözyaşlarının süzülmesini umursamadı. Elindeki dosyaları masaya sertçe bıraktı. İsyan edecek zamanı bulmuştu Changbin'e göre. Doktor olan iç çekerek ağlayan hemşireye baktı. Ne yapacağını bilmiyordu.

Changbin"Seungmin..."

Seungmin"Çok yoruldum artık."

Hemşireye doğru yaklaştı.

Changbin"Lütfen... toplantıda bulunman yeter. Not filan al demiyorum bile."

Elini hemşire olanın koluna koyup hafifçe okşadı. Seungmin şimdi daha iyi hissediyordu.

Changbin"Acil gitmem gerekiyor. Benim için çok önemli olan birini görmem gerek, toplantıya katılacaksın değil mi?"

Seungmin"N-Ne? Sevgiliniz mi var?"

Changbin"Seungmin?"

Seungmin"Özür dilerim, çok üzgünüm. Bir an boşluğuma geldi, banane zaten değil mi? Tabii ki toplantıya katılacağım Changbin Bey, merak etmeyin."

Seungmin doktor olanın gülümseyerek teşekkür eden yüzüne uzunca baktıktan sonra doktorun hızlı adımlarla odadan çıkışını izledi. Belki de içlerinden en kötü hissettiği an bu andı.

Hyunjin doktor olanın arabasını görmesiyle gülümseyerek arabaya bindi.

Hyunjin"Gelmeyeceksin sandım. Gitmek üzereydim."

Doktor olan bir şey söylemeden sadece genç çocuğa baktı. Onu gördüğüne inanamıyordu, görüşmeyeli çok uzun zaman geçmiş gibi geliyordu.

Hyunjin"Changbin..."

Changbin"Hm?"

Hyunjin"Şey... burası güvenli mi emin değilim. Biraz uzaklaşsak mı?"

Genç çocuk yerinde duramıyordu. Bir arkasına bir yanına bakıp duruyor, hafifçe kızaran yanaklarının fark edilmemesi için uğraşıyordu. Changbin'in bakışları hala üzerindeydi.

Doktor olan gülerek arabayı çalıştırdı. Hyunjin elindeki telefona gergince bakarken dudaklarını ısırdı.

Hyunjin"Sence Jisung bu telefondan benim nerede olduğumu görebiliyor mudur?"

Changbin"Sanmıyorum. Minho'nun evine gittiğin için böyle bir risk almaz. Adamlar telefonunu karıştırabilirlerdi sonuçta."

Hyunjin"Karıştırmış olabilirler zaten. Eve girmeden aldılar."

Changbin"Ne kadar vaktimiz var?"

Hyunjin"Bir saat."

Changbin"Sadece bir saat mi?"

Hyunjin"Evet, ardından beni aldığın yere bırakman gerek."

Changbin"Bence bunu her gün tekrarlamalıyız."

Genç çocuk gülümseyerek bakışlarını doktor olana yöneltti. Sonunda gözünü yoldan ayırmayı başarıp sevdiği adama bakabilmişti. Doktor olan ara sıra kendisine bakıyordu.

Changbin"Şu arabayı durdurayım artık da doya doya bakabileyim sana."

Hyunjin tekrardan utandığını hissediyordu. Başını kıkırdayarak doktor olanın koluna yasladı. Changbin elini radyoya götürdü ve müzik açtı. Genç çocuk gülerek başını kaldırdı.

Hyunjin"Senin hastanede olman gerekmiyor mu?"

Changbin"Evet. Bir şikayetin mi var?"

Gülümseyerek Changbin'i bir süre sessizce izledikten sonra konuştu.

Hyunjin"Teşekkür ederim."

Sahile vardıklarında Changbin arabayı durdurmuş ve genç çocuğa doğru dönmüştü. Hyunjin dolan gözlerini geri göndermeye çalışsa da gözyaşlarının akmasına engel olamamıştı. Doktor olan şaşırmıştı, Hyunjin'in ıslak yanaklarını sildi.

Changbin"Hyunjin... kıyamam ben sana. Bak zor geliyorsa devam etmeyiz, durabiliriz. Bir kere duralım, bitirelim de bitiririz. Daha fazla üzülmeni istemiyorum."

Genç çocuk başını olumsuz anlamda salladı.

Hyunjin"Asla. Bu kadar yaklaşmışken asla durmam. Durmak istemiyorum."

Changbin"Ama ağlıyorsun, seni ağlarken görmeye dayanamıyorum."

Hyunjin"Ben sadece duygulandım. Benim için işini bırakıp geliyorsun, hastaneden senin sayende çıktım, hastanede senin sayende hayatta kaldım, Jisung'dan intikam almam için yardım ediyorsun... Sen... hayatını benim için riske attın. Bu planın sonunda ikimiz de ölebili-"

Doktor olanın dudaklarını dudaklarının üzerinde hissetmesiyle susmak zorunda kaldı. Şaşkınlıkla bekledi genç çocuk. Changbin fazla ileri gittiğini düşünerek hızlıca geri çekildi.

Changbin"Özür dilerim... delirdim herhalde. Hyunjin yanlış bir şey mi yaptım? Yanlışsa söyler misin?"

Doktor olan merakla genç çocuğa bakıyordu. Kendi hislerinden emin olsa da genç çocuğun kendisine karşı ne hissettiğinden emin değildi. İçten içe Hyunjin'in aşkına karşılık verebileceğini düşünse de emin olmadan öpmüştü onu ve her şeyi berbat etmiş olabilirdi. Hyunjin'in vereceği cevaptan korkuyordu. Genç çocuğun kızarmış yanaklarıyla kendisine attığı şaşkın bakışları gülümsetmişti doktor olanı.

Hyunjin'in parmakları dudaklarında gidip geliyordu.

Changbin"Korkuttum mu seni? Of çok aptalım. Hyunjin unut bunu tamam mı? Bir daha olmayacak özür dilerim."

Hyunjin"Changbin... Bende sana bir cevap vermek istiyordum zaten."

Doktor olan gergin bakışlarıyla Hyunjin'e baktı.

Hyunjin"Beni tekrardan öper misin?"