"Taştan yapılmış tahtım ve kristal bir tacım olacak."
Sahilde bulduğu kristali eve götüren Doğa, kristalin ne olduğunu anlamaya çalışır. Fakat, hiç bir yerde bu kristalle ilgili bilgi bulamaz. Bir kaç gün yaptığı küçük incelemeler sonucunda, kristal...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sonuçta en değerli mutluluk, anıları yâd etmektir.
-----------------
Bu hayatta karşıma çıkan her engel, ders aldığım bir mükâfatımdır.
Bu taştan hala umudumu kesmiyordum. Gerekirse her seferinde aynı şeyi dileyecek, fakat yine de doğru bir yol bulacaktım. Bir yol çizecektim kendime ve bu yol, beni başarıya götürecekti.
1. Deneme 2. Deneme 3. Deneme 4. Deneme 5. Deneme
Derken kendimi artık pes etmiş bir vaziyette bulmuştum. Bu kadar deneme ardından bambaşka bir çok olay yaşadık ve dünyadaki bu değişimlerin tek sorunu bu kristaldi.
"Sanırım dünyayı öylece ele geçiremem."
Aklıma dahiyane bir fikir geldi. Hemen sahile gittim ve kristali elime aldım.
"Keşke senden bir tane daha bulsam."
Ve normal karşılamış olacaktım ki, kristali buldum. Aynı şeyden bir kaç defa daha yaptım ve hemen planımı gerçekleştirebilecek doğru kişiye gittim. Diğer kristalleri verdim ve adama gülümsedim.
"Bunların hepsini birleştirip bir kristal taç yapabilir miyiz?"
"Yapabilirim ama biraz maliyetli olur."
"Sıkıntı yok, buraya numaramı yazayım, siz beni ararsınız." Dedim ve numaramı masadaki kağıda yazdım. Dükkandan eve doğru yol aldım ve eve gidene dek dünyaya hükmetme planları içerisinde kayboldum. Bu koskocaman dünyada, milyarlarca kişiye ev sahipliği yapan dünyaya ben sahip olacaktım. Dünya benim olacaktı. O sırada kafama bir soru işareti çarptı.
"Şimdiye dek her istediğim şey olunca, mantıklı bir açıklama gelebiliyordu. Dünyaya sahip olmaya nasıl bir açıklama gelebilir ki?"
Evet, bir mantıklı açıklama olursa, istediğim olacaktı. Mantıklı bir açıklama gelmesi içinde kademe kademe ilerlemeliydim. Öylece durup dururken dünyayı "Al senin olsun." Diye veremezlerdi. Bir kaç plan daha ekledim listeme.
Eve gelince ilk yaptığım şey defterdeki planım olan sayfayı düzeltmekti.
1= DÜNYAYI ELE GEÇİRMEK.
Üstünü bir kalemle sertçe çizdim ve önüne bir çok madde ekledim. Ben bunları yaparken tacım da hazırlanıyordu. Yavaş yavaş kraliçe moduna girmiştim bile, önüme kırmızı bir halı serseler tam olacaktı.
Ama insanlar önünden yürüyecek.
Dedi içimden bir ses, bu cümleyi doğru ama eksik bulmuştum.
"Benden önce insanlar geçecek, serecekler önüme kırmızı bir halı." "Sonra da arkamdan toparlayacaklar. Fakat ben arkama bakmam, ilerisi beni ilgilendirir."
