អង្គុយសុខៗនាយក៏នឹកឃើញដល់មនុស្សម្នាក់
"អរ នឹកឃើញហើយtea"namjoonស្រាប់តែស្ទុះក្រោកឡើងទៅទាញទូរសព្ទលើកយកមកតេទៅ teahungភ្លាម
( Hello hung ពេលនេះ hungនៅឯណាមិចក៏នៅសុខៗបាត់ដំណឹងសូន្យចឹង ដឹងអត់ថាប៉ាម៉ាក់បារម្ភពី hungណាស់ជាពិសេសគឺម៉ាក់ hungឆាប់មកផ្ទះវិញមក)គ្រាន់តែតេទៅមិនទាន់បាននិយាយអីផងរាងតូចteahungនិយាយមុនឡើងម៉ាខ្សែរធ្វើnamjoonឡើងក្រពុលមុខទៅហើយ
"Teaស្តាប់បងណាបងមិនទៅផ្ទះវិញដាច់ខាតហើយបងតេមកឯងនេះក៏ព្រោះតែចង់ឲឯងជួយបង ហើយបើឯងនៅចាត់ទុកបងជាបងប្រុសឯងត្រូវតែជួយបងកុំឲម៉ាក់ដឹងថាបងបានតេទៅឯងឲសោះជាពិសេសនោះគឺ.....គឺគេ"namjoonនិយាយរៀបរាប់ប្រាប់teaមួយៗបញ្ជាក់ឲនាយតូចដឹងថាគេពិតជាមិនចង់ទៅផ្ទះវិញទេហើយក៏មិនចង់ជួបគេម្នាក់នោះដែរ
"តែhung....មិនអាណិតម៉ាក់ទេឬ"tea
"ឯងជួយមើលម៉ាក់ជំនួសបងផង"namjoon
"បាទ បានឥឡូវនេះhungចង់ឲខ្ញុំជួយអីដែរ" tea
"បងគ្រាន់តែចង់ដឹងថាអាហារសម្រាប់អ្នកជំងឺគេហូបអីខ្លះតែប៉ុណ្ណោះ"namjoon
"ហាស៎!អាហារអ្នកជំងឺនេះhungមានរឿងអីមែនទេ?ឬមួយក៏hungឈឺ?"នាយតូចគ្រាន់តែឮអ្នកជំងឺភ្លាមច្រឡោតស្រែកឡើងចង់បែកបន្ទប់បាត់ទៅហើយ
" ន៎ែឯងចាំបាច់ស្រែកធ្វើស្អី គឺ...គឺបងមិនបានឈឺនោះទេតែមានអ្នកផ្សេងគេឈឺ ឈប់!ហាមសួរដេញដោលឲសោះបងមិនចូលចិត្ត"នាយដឹងថាប្អូនរបស់គេនេះពូកែរណាស់អាខាងសួរដេញដោលនឹងទើបគេបញ្ឃប់ឲហើយ
" ហឹុម..គ្មានអីពិបាកទេhung ធ្វើតែបបរឲក៏គេហូបបានដែរ"tea
"Okបងអរគុណឯងហើយ" តូតៗ មិនចាំយូរគ្រាន់តែteaប្រាប់ហើយភ្លាមនាយអរគុណហើយក៏ចុចបិទតែម្តង(អត់ខ្វល់)
"អាបងប្រុសឆ្កួតចង់មកក៏មកចង់ទៅក៏ទៅ"បន្ទាប់ពីបិទទូរសព្ទហើយteaរអ៑ូម្នាក់ឯងតិចៗទៅរកឯណាបានបងប្រុសកំពូលរហ័សដូចនាយនោះ
"Tea..មុននេះកូននិយាយទូរសព្ទជាមួយអ្នកណាមិចបានស្រែកឮៗយ៉ាងនេះ"ពេលនោះម៉ាក់របស់teaបានដើរកាត់នោះដែរគាត់បានឮសំឡេងរបស់teaស្រែកតែមិនច្បាស់ទេគាត់ក៏ចូលមកសួរ
"គឺ...គឺកូននិយាយទូរស័ព្ទជាមួយនឹងមិត្តភក្តិនឹងណាម៉ាក់វាឈឺហើយវាមកសួរកូនថាត្រូវធ្វើយ៉ាងមិច"teaឆ្លើយរាងអាក់ៗព្រោះថាតាំងពីដើមឡើយនាយមិនដែលកុហកម៉ាក់ននាយទេ
"អឹុម ចឹងម៉ាក់ទៅវិញហើយណា"ម៉ាក់teaនិយាយហើយក៏ដើរចេញទៅបាត់
