Güzel bir kızın yakışıklı 5 erkekle tanışması ve gerisinde yaşayacakları hem romantik hem tutkulu hem de eğlenceli hikayenin ele alındığı bu kitaba hepinizi bekliyorum...🤪
Düşük IQ:Ya siz niye evlenmiyorsunuz ki
Salak: Katılıyorum nikâh şahidiniz b...
Gülerek odama geçtim ve hazırlanmaya başladım. Şimdi biz bunlarla kesin futbol oynarız. O yüzden eşofman giymem en mantıklısı. Kafa zehir ya!
Esra'nın giydikleri;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Batu'nun giydikleri;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Saçımı da toplayıp aynada kendime baktım.
Bu gece dolunayız, es deli deli
Kafamın içinde çalmaya başlayan şarkıya aldırmadan abimin yanına gittim. Onun da hazır olduğunu görünce kapıya yöneldim.
İki yaka bi' araya gelmiyo benim
Kapının önüne geldiğimde, kapı, tıklatıldı.
Küçük bi' tebessüm, buzlar erir
Kapıyı açınca karşımda Selim'i gördüm. Ona gülümseyip bende çıktım ve abimi beklemeye başladık.
"Abii! Hadi ama!"
"Tamam Esra geldim!" derken ayakkabısını giymeye başladı.
"Ay sonunda." dedim bıkkınca.
Birlikte aşağı indik ve bizim arabaya bindik. Abimin ehliyeti vardı. O kullanacaktı.
Es deli deli, babam, es deli deli
Kafamdaki şarkıyı atabilmek için radyodan başka bir şarkı açtım.
(Son Feci Bisiklet- Bikinisinde Astronomi)
Ölü denizciler Kayıp galaksiler Buldum gözlerindeler Senden tek istediğim geçmişin geleceğin Benim olsun Yaz gelirken karışır böyle şeyler Neşeyle endişeler Ayak bastığı Her yerdeler
Şarkının devamını dinleyemeden abim değiştirdi.
"Abi ya!"
"Sen çok dinledin." deyip şarkının sesini açtı.
(Can Ozan- Sen Kocaman Çöllerde)
Gece vakti kentte kayboldum Kendimi yarı yolda buldum Telefonum yok cebimde Ve tabela da yok görünürde Sokak lambaları da yoktu ve birden İçimde ki sesi duydum Dedi ""Fikrin zırhın kişiliğin Asla güvende değil. Bi otel yok mu bildiğin? Bi de ne bu nefret, bu kin içindeki Biriken yıllardan beri Tükenmişsin belli ki
"Ay siz de ne bu aşık aşık. Tövbe tövbe." diyerek radyoya uzandı Selim.
(Uzi- Paparazzi)
Yalan olucaz hızla gidersek her kapıyı çalana gir içeri dersek Yoldan çıkıcaz böyle seversek ciğerleri kedilere mundar edersek Bulucaz bizde çıkış yolu önümüzü görcek şekilde içersek
Şarkıyı daha fazla dinlemeden radyoyu kökünden kapattım. Bana şaşkın gözlerle bakan Selim'e dönüp"Selim geri zekalısı bu ne?"
"Şarkı." diye kısa bir cevap verince kafasına bir tane indirdim.
"Tamam, durun artık. Geldik." diyerek arabayı bir tane kafenin önüne park etti abim.
Hızla arabadan inip heyecanla kafeye yürümeye başladım. Bizimkilerin olduğu masaya doğru ilerlerken aklıma gelen şey ile durdum. Benim ile birlikte Selim ve abim de durmuştu.
"Ya abi bizim sevgili gibi davranmamız lazım." dedim ve kolunun altına girdim.
Selim'e dönüp "Gerçekçi oldu mu?" diye sorduğumda kafasını sallayıp masaya oturdu. Yani ciddi anlamda masaya oturdu.
"Selam gencolar!"
"Aq oturacak yer mi kalmadı. Niye masaya oturuyorsun?" diyen Yağız Selim'i kaldırıp sandalyeye oturttu.
Biz de oturunca Ege bana kaş göz yapmaya başladı.
"Yapma çocuğum şaşı kalırsın." dedim. Göz devirerek yanında oturan sevgilisine döndü. O ise... Bu niye benim abime bakıyor ya?
"Canım merhaba." dedim bana bakması için. O daha cevap vermeden abim ayağa fırladı ve sandalye gürültülü bir şekilde yere düştü.
Hayır, hayır, hayır! Şimdi olmaz!
Kulaklarıma ellerimle baskı yapıp nefes almaya çalıştım ama başaramıyordum. Çünkü çok ses vardı. Rahatsız edici derecede çok.
Kendi sesimi bile duyamazken fısıldar bir tonda abime seslendim.
"Abi, abi.. a-abi."
Sanırım bana bakmıyordu, bilmiyorum. O an sadece yere bakıyordum ve duyduğum tek şey sandalyenin yere düşerken çıkardığı gürültüydü.
Kulaklarım çınlıyordu. Başım ağrıyordu. Hiç iyi değildim ama kimseye sesimi duyuramıyordum.
Batu Kara...
Gördüğüm yüz ile aniden ayağa kalktım. O ise bana endişeyle bakıyordu. Beni bunca zamandır aldatıp nasıl sessiz kalabiliyordu?
"Sıla!"
"B-batu,"
"Sıla, onu tanıyor musun?"
"B-ben,"
"Söylesene! O benim sevgilim desene!"
"Ne!"
"Ege-"
"Sıla, sen nasıl-"
"Ben senin kadar iki yüzlü birini görmedim! Beni aldatma hakkını sana kim verdi? Konuşsana!"
Devam edeceğim sırada Esra'nın söylenişlerini işittim. Yani çöküp kulaklarına bastırdığı ellerini tuttum.
"Esra!"
"Bağırma, bağırma, bağırma. Abi, bağırma."
Sesi o kadar kısık çıkıyordu ki zor duyuyordum.
"Özür dilerim. Ben gerçekten çok özür dilerim. Hadi, hadi bana bak. Esra?"
"Abi..."
"Esra aç gözünü!" diye diğer yanına çöken çocuk Oğuz olmalıydı.
