DESTİNY -3-

0.6

Jennie unninin söylediğine gülmeden edemedim.
"...ama gör nasıl korkmuşum! Kötü tarafı Jungkook benden daha çok korkuyor. Rezil olduk herkese"
Dedi, Lisa gözündeki yaşı silip karnını tuttu.
"Jungkook kadar aptalını görmedim"
Dedi Jisoo unni
"Aynen öyle"
Dedi Lisa

"Ee Rose senin ilişkiden ne haber, en son aranız limoniydi ?"
Dedi Lisa
"Ne limonisi ?"
Dedim
"Bize ilk geldiğin gün demiştin ya"
Dedi
"Aa, biz hallettik onu ya ayrıca o günün üstüne 1 ay geçti. Çok iyiyiz."
Dedim
"İyi, halletmenize sevindim. Çok yakışıyorsunuz"
Dedi Lisa

"Sizi sormalı"
Dedim
"Yoongi oppayla beni biliyorsun, çok iyiyiz"
Dedi Lisa
"Jungkook'la bizde öyle"
Dedi Jennie unni gülerek
"Senin ilişkinden ne haber Jisoo unni ?"
Dedim
"Ben yakında evleneceğim"
Dedi heyecanla

Korkuyla parmağındaki yüzüğe baktım.
"Ne güzel unni!"
"Bu harika bi haber!"
"Kiminle ?!"
Dedim
"Erkek arkadaşım Bo hyun, yakında düğün yapacağız"
Dedi
"Ne kadar yakında ?"
Dedim, Jisoo unni güldü.

"4 gün sonra"
Ellerim korkuyla ağzıma gitti.
"Bence evlenme, evlilik kadar kötü birşey yok. Bir kere evlilik aşkı öldürüyor"
Dedim, içten içe kendime orta parmak çektiğimi hissettim.
"Bence çok güzel, düşünsene uyurken yanında hatta uyandığında da"
Dedi
"Bak unni bu işin bir de perde arkası var. Annesi, ablası varsa görümcen olacak, akşam horlamaları, sabah huysuzlukları ve daha fazlası!"
Dedim

"Annesi beni çok seviyor ayrıca tek çocuk, akşam horlamıyor sabahta çok mutlu kalkıyor"
Dedi
"Unni bak erkekler evlenmeden önce bu taraflarını saklarla-"
"Rose amma uzattın"
Dedi Jennie unni
"Bu yola girmeden iki defa düşünsün diye uğraşıyorum"
Dedim
"Ben Bo hyun'la evleneceğim"
Diyerek güldü.

•••••

"Ben erkeklerle aramı yaptım. Sen ?"
Dedi Jimin
"Bizde iyiyiz de Jisoo unni evleniyor"
Dedim
"Ne ?"
Dedi şaşkınca
"Evet"
Dedim
"İşte bu kötü oldu. Jin hyung'da İspanya'ya gideceğim diyor başka birşey demiyor"
Dedi

"Jimin ne yapacağız ? Herkes birbirinden kopuyor"
Dedim
"Rose herşeyi onlara biz hatırlatamayız. Biz sadece hatırlamalarında yardımcı olacağız. Olmuyorsa yapacak birşey yok"
Dedi
"Yapacak birşey yok diye bir kural yok Jimin! Hatırlamak zorundalar"
Dedim

"Olmuyorsa uzatamayız"
Dedi
"Hatırlayacaklar, hatırlamak zorundalar."
Dedim
"Şimdi onları biraz boşversek"
Dedi
"Neden ?"
Dedim, elimden beni yanına çekerek saçlarımın arasına ufak bir öpücük kondurdu.

"Karımı özledim. 1 aydır konuştuğumuz tek şey onların birbirini nasıl hatırlayacağı"
Dedi
"Üzgünüm, kendimi fazla kaptırdım"
Dedim, Jimin yüzümü elleri arasına alıp anlımı öptü.
"Ne yapsak ?"
Diyip sırıttı.
"Bilmem"
Dedim, Jimin dudaklarını dudaklarıma bastırdı.

Minik minik öpücükler kondurarak beni deli ediyordu.
"Pisliksin"
Dedim hâlâ beni öperken, Jimin sonunda dudaklarıma yapıştı. Üstüme doğru gelirken ben geriye uzandım. Eli belimde gezerken kapı çaldı. Benden ayrıldığında göz göze geldik.
"Kimi bekliyordun ?"
Dedim

"Kimseyi"
Diyerek kalkıp üstünü düzeltti bende üstümü düzelttim. Birlikte gidip kapıyı açtığımızda Bayan Park'ı gördüğümde saçlarımı yolarak çığlık atmak istedim.
"Oğlum seni çok özledim"
Diyip Jimin'e sarıldı. Bay Park'la göz göze geldiğimizde mahcup bir şekilde gülümsedi.

Hoş, hiç yoktan birileri bu saatte evli bir çiftin kapısına dayanmanın yanlış olduğunun farkındaydı!
"Anne, bu saatte burda ne işiniz var ?"
Dedi Jimin
"Oğlum rüyamda bu cadı seni zehirliyordu"
Dedi Bayan Park, derin bir nefes verirken gülümsedim.
"Oğlunuzu çok iyi besliyorum Bayan Park şüpheniz olmasın"
Dedim

"Sen sus"
Diyip oğluna daha sıkı sarıldı. Jimin'e baktığımda kafasını eğip hafif güldü. Gözlerimi devirip geri çekildim.
"Hava soğuk içeri gelsenize"
Dedim
"Oğlumun evine senin izninle girecek değilim"
Diyip içeri geçen Bayan Park'ı boğmamak adına direndim. Çok direndim...