Part1

240 21 1
                                    

Το σχολειο ειναι το ιδιο οπως το αφησα περσι ετσι λενε ολοι. Ομως εγω νοιθω διαφορετικα. Βλεπετε η κολλητη μου ηταν περσυ τελειωφοιτη στο σχολειο μου αλλα φετος δεν ειναι εδω.

Πηγε να σπουδασει στην Αγγλια οπου γνωρησε ενα καταπληκτικο αγορι και μενουν μαζί. Μιλάμε συνεχώς από το τηλέφωνο αλλά ακόμα και τότε μου λύπει. Είναι παράξενω αλλά μερικές φορές ονειρεύομαι πως είμαι και εγώ σε άλλη χώρα και μένω μόνη μου χωρίς την πίεση των άλλων.

Αλλά όλα είναι ένα όνειρο. Ποτέ δεν θα καταφέρω να φύγω από την Κύπρο. Ο πατέρας μου περσι είχαι ένα τροχαίο δυστήχημα...Δεν επιβίωσε...Τον χάσαμε. Από εκείνη την μέρα δεν νοιώθω ολόκληρη. Ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της καρδιάς μου λείπει. Το θέλω πίσω...Φοβάμαι πως ποτέ δεν θα αναπληρωθεί με κανενός την παρουσία. Η μητέρα μου έπεσε σε κατάθλιψη.

Τα χρήματα που βγάζει από την δουλειά της είναι πολύ λίγα. Όσο και μας φτάνουν για το φαγητό και τα έξοδα μας. Δεν κάνει να ονειρεύομαι γιατί ποτέ δεν θα έχω το μέλλον που θέλω και αναζητώ.

Όλοι στο σχολείο με ρωτάνε πως είμαι αφότου σκοτώθηκε ο πατέρας μου. Εγώ τους κοιτάζω στα μάτια και με όλη μου την δύναμη σκέφτομαι πως δεν πρέπει να προσπιόμαστε τι νοιώθουμε. Δεν πρέπει να λέμε ψέματα...Μα όταν πρέπει; Όταν δεν μπορούμε αλλιώς; Έτσι κάθε μέρα το ίδιο και το ίδιο ψέμα. 'Μια χαρά είμαι ευχαριστώ'


Kiss me hard before you goHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin