Bir savaş düşünün.
İki tarafın da hem kazanıp hem kaybettiği bir savaş.
Ve o savaşın ortasında yolunu kaybetmiş küçük bir çocuk.
"İbne mi olacaksın daha bu yaşta başımıza!? Saçını uzatmanı isteseydik seni değil bi kızı doğururdu annen.Hoş,o bile senden daha çok işimize yarardı.En azından evlenir giderdi."
Bazıları canlarını kaybeder,huzuru kazanır.
"Ama suç sende değil,annende.Çocuğun her istediğini yaparsan böyle olur."
Bazıları kazandıklarını sanar,eşi ve çocuğunu kaybeder.
"Baba! Ne yaptın!? Annem..."
Ve yolunu kaybeden o masum çocuk,bir yere ait hissedebilmek için ev bulmak zorundadır.
Ev bulmak içinse yardıma ihtiyacı vardır.
Düşmanıyla birlikte doğru veya yanlış olduğunu umursamadığı yolda yürümeye başlar.
"Bu evde benimle yaşamına devam etmek zorundasın Keisuke.Gidecek başka yerin yok."
Bunca zamandır tanıdığını sandığı düşmanıyla aynı çatı altında yaşamaya başlar.
Düşmanı onu suçlar,yaptığı her pis işi çocuğun üstüne yıkar.
"Neden anneni öldürdün Keisuke?Sen gerçekten çok kötü bir çocuksun."
"Onu ben öldürmedim."
"Onu sen öldürdün ama hatırlamıyorsun Keisuke.Çünkü uykundaydın."
"Yalan söylüyorsun! Onu sen öldürdün,kendi gözlerimle gördüm!"
Basit yalanlar uydurur düşman,çocukları 'kandırmak' kolaydır ne de olsa.
"O gördüklerin sadece bir rüyaydı Keisuke."
Ama bilmez ki çocukları kandıramazsın,yaptığın şey sadece bir uyutma işlemidir.
Her şeyi kapkaranlık yaparak ortamdaki tek ışık olmak,çocukları sonsuz bir uykuya sokar.
Taki çocuklar kendi ışıklarını bulup battaniyenin altından çıkana kadar.
•
•
•
•
•
•
•
•
•
"Saçında kan var Keisuke."
"Annemin kanı.Bırak da bari o bende kalsın."
___________
Evet
Düşüncelerinizi alalım
Feels geçireceğiniz anlar beklerken böyle saçma sapan bi bölümle karşılaşmak nasıl bir his
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Orkestra Çetesi
Hayran Kurgu[torabaji] "Hadi çocuklar,onlara Traçe'nin ritmini gösterelim!" "Ritmi şaşıran konserden çıkar!" Onlara göre kavga,bir çeşit konserdi.
