İntikam

1."kaybediş"

İnsan intikam almak ister, bazen ufak nedenler için bazen büyük, hiç bir zaman intikam hırsıyla yanmadım. ama intikam almak istedim benim duygularımı öldüren o adamdan, bir çok kez intikam almak istedim. ama intikam almaya değecek biri bile olmadığını düşündüm. hep vazgeçtim aslında korkum tekrar ona inanmaktan ona kapılmaktan o kadar çok korktumki hem ondan kaçtım hem kendimden. beni benden çok sevdiğini düşünmüstüm oysaki hep, ama hiç bir zaman kimse beni benden çok sevmedi. ondan sonra kimseyin beni benden çok sevmesini istemedim. bende kimseyi o kadar çok sevmek istemedim, sevmedim de ondan sonra da seveceğimi düşünmüyorum.

" o benim duygularımın, katili oldu."

"Yeşim ablacım annem seni çağırıyor kahvaltı hazır" dedi ablam.

"Tamam abla geliyorum" dedikten sonra, son olarak çantamı alıp odadan çıktım.

Kahvaltıyı her zamanki gibi bahçede yapıyorlardı. annem babam ve ablam
Bu bizim aile geleneğimizdir, her sabah kahvaltıyı bahçede yaparız.

Bahçeye girince annem ve ablam konusarak kahvaltı ettiklerini gördüm. ama babam sessizdi sanki bir sıkıntısı vardı. ben anlardım babamın bir sıkıntısı olduğunda, babamda anlardı benim sorunlarım olduğunda, babamla bir arkadas gibi dertleşemezdim. annemlede sorunlarımı paylaşamazdım, arkadas gibi dertleştiğim sadece ablam vardı. ben yeşimdim işte ailenin en küçüğü babamın gözünün nuru, annemin miniği, ablamın sırdaşı.

Sofraya oturunça bütün gözler bana döndü. her zamanki gibi yine en son ben oturdum, sofraya annem ve ablam çok neşeliydi,ama babam çok keyifsizdi.

Annem "yeşim kızım hadi bişeyler ye baban seni bekliyor mekana gitmek için" dedi bana bakarak.

Babam " rahat bırak kızı kahvaltısını yapsın öyle gideriz" dedi babam işte her zamanki gibi anlayıslı.

"Tamam anne zaten iştahım yok çayımı içim çıkarız"dedim.

Annem " yaren sen ne yapacaksın bu gün" dedi ablama.

Ablam " ofise gidicegim anne aksama doğru arkadaslarla buluşabiliriz biraz geç gelebilirim" dedi anneme bakarak.

Babam" hadi biz çıkalım yeşim " dedi sonra babamla ben çıktık.

Arabada sesizce yolu izliyordum ama içim çok huzursuzdu. babama sormak istedim çünkü çok garip davranıyordu.

Sonunda dayanamadım ve konuya girdim " baba iyi misin neyin var çok huzursuz görünüyorsun" dedim merakla.

Babam bana baktı gözlerindeki hem endişeyi, hemde yakalanma korkusunu gördüm. birkaç saniye öyle baktıktan sonra ifadesini düzeltti, ve yola bakmaya devam etti.

Babam " bişeyim yok kızım sadece biraz yorgun hissediyorum, yaşlanıyorum galiba" dedi gülerek ama konuyu kapatmaya çalıstığını anladım, ama üstelemedim.

" keske sen birkaç gün dinlenseydin baba ben hallederdim işleri" dedim anlayısla.

Babam " önemli değil kızım hem kafam dağılır boşver sen beni düşünme katılacağın dövüş turnuvasını düşün " dedi gülümseyerek.

Haftalar önce dövüş turnuvası düzenlendi. bende katılmak istedim hem çok iyi para ödülü var, hemde babama ve herkese kendimi ispatlamak istiyorum.

"Sen merak etme baba ben zaten her zaman hazırım. bu turnuvadan sonra kendimi ispatlamıs olacağım" dedim.

Babam beni hep destekledi. hiç bir zaman kararlarıma karşı çıkmadı, ama annem dövüşmemi hiç bir zaman istemedi, ablam karşı çıkmak istesede destek oldu hep.