Ben yeşim karaşimşek
Asla uyanmak istemediğim bir kabustan uyandım. ve uyanmak hiç bu kadar zor olmamıstı...Gözlerimi yavaş yavaş açmaya başladım sonunda açabildiğimde etrafıma bakmaya başladım,anladığım kadarıyla hastanenin odalarından birindeydim. kolumda bitmek üzere olan bir serum vardı gözlerim ağlamaktan yanıyordu, kendimde bu yataktan kalkacak güç bulamıyordum
10 dakika boyun yataktan kalkmak için kendimde güç aradım ve 10 dakikanın sonunda yavaş yavaş kalktım.Odadan çıktığımda koridorda sağlık çalışanlarından başka kimse yoktu. koridorun sonuna doğru ilerledim yavaş yavaş, ruh gibiydim etrafımda bişeyler oluyordu ama hiç bir olaya kulak asmıyordum sonunda kendimi bahçede buldum ve bir banka oturdum.
Siz hiç yok olmak istediniz mi? Ben defalarca istedim ama hiç birinde bu kadar yok olmus gibi hissetmedim..
Birden bire sanki girdiğim transtan yeni çıkmıs gibi ağlamaya başladım hıçkıra hıçkıra ağladım ve bağırıp kendimi yere atmaya başladım.
"BABAM ÖLDÜ BABAM ÖLDÜ BENIM BABAM ÖLDÜ BABAM" diyerek ağlamaya bağırmaya devam ettim
Birden bire biri kollarımdan tutup kaldırdı başımı çevirdiğimde bir adamın beni kaldırdığını gördüm daha önce hiç görmediğim bir adamdı
"İyi misiniz hanımefendi"dedi adam
Adam orta yaşlarındaydı bana endişe ve merhamet dolu gözlerle bakıyordu benden bir cevap bekliyordu.
"Şey ben ımm iyiyim teşekür ederim" dedim kekeleyerek
Adam" emin misiniz?" Diye sordu
"Evet şey en iyisi ben içeriye ailemin yanına döneyim ilgilendiğiniz için teşekürler" diyerek adamdan bir cevap beklemeden yürümeye başladım.
İçeriye girip ablam ve annemin nerde olduğunu öğrenip yanlarına gittim onlarda bir hastane odasındaydılar en az benim kadar kötülerdi. Kapıyı açıp hiç birsey demeden odaya girdim hiç birsey söylemeden susup oturuyorduk
Bundan sonra ne olacağını bilmiyordum hayatıma nasıl devam edeceğimi babamsız nasıl yaşayacağımı babamın mekanını tek başıma nasıl işletecegimi ailemi nasıl toparlayacagımı daha şimdiden babamı çok özledim.nasıl babamsız yaşayacagım kendimi bütün dünyadan soyutlanmıs gibi hissediyorum
Dünya sanki babamdı ve dünya hiç bu kadar başıma yıkılmamıştı.
(1 hafta sonra)
22.08.2022Hersey şimdi başlıyor herseyi hiç düşünmeden söküp atıyorum çünkü intikam istiyorum.
Babam öldü ve aradan bir hafta geçti. cenaze o kadar zor gectiki birdaha bu anı yaşamamak için herseyi verirdim. Şuan intikam için ilk adımımı atıyordum, günlerdir babamın katilinin kim olduğunu bulmal için uğrastım ama hiç bir ipucu bulamadım taki burayı bulana kadar. günler önce bir mesaj aldım babamın katilini aradığımı bilen birileri bana tam olarak şöyle bir mesaj attı,
053********
Merhaba yeşim hanım ben size yardım etmek istiyorum babanızın katilini bulmanız için çünkü babanızı öldüren kişi benide öldürmek istiyor. günlerdir tehdit mesajı alıyorum, ve o kişiyin babanızı öldürdüğünü biliyorum. sizide bu sayede buldum eyer bana yardımcı olursanız beraber o kişiyi bulabiliriz, lütfen size vereceğim adrese mümkün olan en kısa sürede gelirseniz sevinirim..
Korhan çakıl
Evet bu mesaj bana günler önce geldi ama ben günlerdir verdigi adresi ve bu adamı araştırıyorum kendi halinde bir iş adamı verdiği adreste kendi sanat ofisi ve bende günler sonra hiç birsey bulamadığım için gitmeye karar verdim suan ofisin kapısının önündeyim içimde bir huzursuzluk var ama bu noktatan sonra geri dönemem.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İntikam
Teen FictionŞiddet içerir "Hepimiz, aynı sebepten, aynı yerderdik." Hepsinin tek amacı, katili bulmaktı. Tek ortak noktaları, katilin kim olduğuydu. ama, onlar birbirlerini buldu. Hepimiz, birbirimizin gözlerinin içine baktık, sevdiklerimizin katilini, bulana k...