Açelya Evren Kaya hayatının büyük kısmını çalışmaya ve başarılı olmaya adamış, çocukluk yıllarını hastalıkla savaşmak uğruna heba etmiş, ruhunun yaşının, olduğu yaşında yaşlı hisseden başarılı bir kadındı.
Hayatına giren bir adamın yaralarla dolu ha...
Bindiğimiz üçüncü oyuncaktan sonra artık kafam dönmeye başlamıştı. Bütün derdi kederi bırakıp sırayla bütün oyuncaklara binmeye başlamıştık.
Her anımızın olduğu gibi bu anımız da fazlasıyla güzeldi. Sanki bütün hafta boyunca dolup dolup Miraçla geçirdiğim zaman boyunca rahatlıyordum. Kendisi bana ilaç diyordu ama asıl ilaç olan kendisiydi ve bunun farkında bile değildi.
Benim yüzümde eksilmeyen tebessüm onda da mevcuttu. Sanki herkesin arasında daha uysalken benim yanımda kendisi gibiydi. Başkalarına soğuk değildi ama sanki bu kadarda kendisi gibi değildi.
Sevgi teyzeye yardımcı tuttuğundan beri ise vakit geçirmeye daha meyilliydi. Nisayla bir haftada neredeyse her gün görüşmüşlerdi. Benimle denk gelememişti çünkü ya eczane de ya da hastalardaydım.
"Biraz mola talep ediyorum." Miraçın nefes nefese kalmış sesine bakılırsa yorulmuştu. Adını bilmediğin kuleye benzeyen asansör sistemi gibi yükselip bir anda yere inen oyuncaktan yeni inmiştik.
"Talebiniz kabul edilmiştir ama tek şartla." Renkli ışıkları olan kırmızı arabalı amca, etrafında balonlar, elma şekerleri ve pamuk şeker makinesiyle beni kendine çekiyordu.
"Kabul ediyorum. Hemen ne isterse kabul şuan istemen yeterli. Biraz daha döner veya hızlı bir şeyler yaşarsam bayılacak gibi hissediyorum." Abartılacak kadar değildi sadece ardı ardına bindiğimiz için olmuştu.
"Pamuk şeker yiyelim." Aslında isterken çekinmek gelse de içimden şuan hiç buna gerek duymadım. İnsan arkadaşından bir şey yapmak isterken utanır mıydı?
"Bende bir şey isteyeceksin sandım ya . Bekle burada alıp gelirim."
"Olmaz ben alacağım. Hem yapılırken izlemek istiyorum." Rotamı kırmızı arabasıyla duran amcaya çevirip yürümeye başladım. Çevresi pek kalabalık değildi, sıraya girip önümüzdeki çocukları bekledik. "Mavi alıyım istersen sana. Pembe racona ters kaçmasın."
"Ben arada harbi arada barbie bir erkeğim. O yüzden pembe olsun." Ciddi bir şekilde söylediklerine gülmeden edememiştim.
Üstündeki bej keten gömlekle hafif terlemiş saçlarıyla şuan harbiden çok barbieydi. Yanakları al al olmuş vaziyette almamı bekliyordu. Önümüzdeki çocuklar pamuk şekerlerini alıp gitmişti sıra bize gelmişti. "Abi bize 2 tane pamuk şeker yapar mısın?"
"Tatlı kız seni." Miraçın arkamdan sessizce söylediğine güldüm. Amca kafasını sallayıp yapmaya başladı. Merakla izlemeye başladım çocukluğumdan beri en sevdiğim şeylerden biriydi. Mahallenin içinde gezen pamuk şekerdi her bağırdığında pencereye çıkardım.
Amca dönüp duran mekanizmanın ortasına, kenarda bulunan pembe şekerleri döktü. Hızlıca çöp alıp etrafına dolamaya başladı. "Abi sen onu 3 katı yap." Miraçın sesiyle adam iki ölçek daha şeker döktü.
Pamuk şeker büyüdükçe büyüdü. En sonunda içinde sarılacak şeker kalmayınca adam pamuk şekeri bize uzattı. "O senin galiba." Diye Miraça seslendim ama kafasıyla reddetti adamı bekletmemek için hızlıca şekere uzandım.
Adam aynı işlemin 3/1'ini diğer çubuğa yapmaya başladı. Çantamdan cüzdanımı, cüzdanımdan paramı çıkardım. Amca pamuk şekeri Miraça verince bende parayı amcaya verdim. Teşekür edip yanından ayrıldık.
Ben elimde pamuk şekeri zor tutarken Miraç 2 adımdan yarısına gelmişti. "Bu kadar büyük pamuk şekeri ne yapacağım ben." Büyük parçalar koparıp ağzıma atmaya başlamıştım bile.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
