Kapana Kısılmış Ruh (2. Kitap)

283- Vazgeçemediğimden affettim

21.08.22

Bende benim hatalarımın elbette farkındayım.
Ama senin yaptığın hiçbir hata yüzünden sana sırt çevirmedim ben.
Sonuncusu hata değildi.
Sen bir seçim yaptın,
benim hayatımdan çıkmayı kendin istedin.

O yüzden dönüşü yok.
O yüzden canım böyle burnumda.
Ve o yüzden nefret bile edemiyorum senden.
Silip atamıyorum.
Yok edemiyorum.
En güzel anılarımın arasındaki,
yorganın en dibinde,
gözden en uzakta bir kutuda saklıyorum seni.
O yüzden ihtiyacım olduğunda yanımda olmana ihtiyacım var.
Görmesemde yanımda olduğunu bilmeye ihriyacım var.

Çünkü sen benim sadece sevgilim değildin.
Benim arkadaşımdın.
Varlığını gerçekten hissedebildiğim tek sırdaşımdın.
Her şeyimi anlatabileceğim, tüm benliğimi gösterebileceğim, asla yargılanmadan ve yadırganmadan kendiğimi gösterebildiğim tek sığınaktın.

Beni senden iyi kimse,
Senin kadar kimse
Tanıyamaz ve anlayamaz.
Sevgilimi kaybettim diye arkadaşımı da kaybetmek istemedim.
Vazgeçemediğimden affetmeyi seçtim.