Peter Parker ★ One-Shot<3 (Düzenleme)

9. No Return Home🌃🎬

2.Part.... Şarkıyla okutun aşklar♡

-

Peter yürüyerek bir parka gelmişti. Buranın tam olarak neresi olduğunu bilmiyordu, gerçi umursadığıda söylenemezdi. Dün gece belkide hayatında ilk defa gerçekten çaresiz hissetmişti. En çok ihtiyacı olan kişi onu hatırlamamıştı.

Yağmur hafif çiseliyordu ve hava rüzgarlıydı. Peter'ın ise üstünde sadece kostümü, kırmızı kapsülü bir swit ve ince siyah bir eşofman vardı. Eyer üstüne bir an önce kalın bir şeyler giymezse kesinlikle hasta olacaktı. Ama umursamıyordu.

Aslında şuna hiç bi şey umrunda değildi. Nasıl ola bilirdiki? Bir banka oturdu ve kafasını geri yasladı. Yüzüne düşen bir kaç yağmur damlasını umursamadı.

Orda yaklaşık 10 dakika kadar öylece oturdu belki yarım saat hatta 1 saat. Yanına birinin oturduğunu hissetti ama istifini bozmadı.

Yaşlı Adam: bu saatte buarada napıyorsun genç adam? Ailenin yanında olman gerekiyor.

Peter'ın bununla gözlerini bozdu ve sesinden yaşlı olduğu anlaşılan adama cevap verdi.

Peter: benim... bir ailem yok...

Yaşlı Adam: hmm.... Peki bu karara needen vardın?

Peter: aslına bakarsan benim hiç kimsem yok...

Yaşlı Adam: hikayen ne?

Peter kaşlarını çattı, sonunda Yaşlı Adam'a baka bildi. Gerçekten yaşlıydı yaşı 70 veya 80 olmalıydı sarı bir gömlek giyiyordu, ve altındada ince olduğu belli olan kahve rengi bir pantolon vardı siyah aynı zamanda kırmızıya kaçan bir gözlük takıyordu.

Peter: bayım hasta olucaksınız!

Yaşlı Adam: sen beni merak etme, bana hiç bir şey olmaz! Sen asıl önce kendine bak!

Peter adama hak verdi, sonuçta onunda üstündekiler kalın sayılmazdı. Peter tekrardan kafasını arkaya yasladı, gözlerini kapattı ve yüzüne tekrar yağmur damlalarının düşmesine izin verdi. Derin bir nefes aldı.

Peter: Ben....bir hata yaptım...

Yaşlı Adam: herkes Hata yapar...

Peter: öyle değil işte...

Peter aldığı nefesi verdi kafasını kaldırarak kucağındaki ellerine bakarak konuşmaya devam etti.

Peter: Ben bir hata yaptım ve bu hatayı düzeltmeye çalışırken daha fazla hataya yol açtım... Bu hatalarımı telafi etmek için gereken tek şeyi yaptım... herkesin beni unutmasını sağladım...

Peter göz yaşları artık serbest kalmıştı. Şuanda okadar resim hissediyordu ki. Yaşlı Adam tek ilini destek verircesine Peter'ın omzuna koydu.

Yaşlı Adam: dinle evlat, benim bu hayatta yaptığım hatalar senin yaşından fazladır. Bir çok kez pes etmeyi denedim, ama sonunda yine aynı noktaya geldim. Vazgeçmemek herkes seni unutsa ne olmuş, onlara tekrar hatırlat. Hayat budur evlat, senden alır sense onları geri almak için savaşmalısın...

Peter kafasını kaldırdı ve yaşlı adama baktı, adam ona içi sıcacık yapan bir şekilde gülümsüyordu. Haklıydı pes etmemeliydi, sevdiklerini tekrar geri kazanacaktı.

Peter: haklısınız...

Ardından yaşlı Adam Thanos parmak şıklatımca olduğu gibi yavaş yavaş toz olmaya başladı. Peter panikledi.

Peter: n-neler oluyor!?

Yaşlı Adam: sakın ol, benim sürem doldu. Sakın pes etme evlat...

Peter gözlerinden daha fazla yaş akmaya başladı. Bu iyi kalpli yaşlı adamda gidiyordu...