two weeks | taekook ✓

1. Bölüm

"Duydunuz mu? Jungkook yine birilerini ağlatmış, kız kantinde herkesi başına toplamıştı o kalabalıktan zor kaçtım. Anlamıyorum, hepsi sonunda ne olacağını bile bile neden Jungkook'la sevgili olmayı kabul ediyor?"

Jimin isyan eder gibi çıkan sesiyle cümlesini tamamlayıp yanıma oturdu. Karşımda uyuklayan Yeonjun ise Jimin'in dedikleriyle gözlerini açıp gülmeye başladı.

"Jimin, buradaki herkes Yoongi olmasa anında Jungkook'a koşacağını biliyor. Lisenin başında ona platonik olduğun zamanları ne çabuk unutmuşsun."
Joy ve Jennie yan sırada konuşmayı kesip Yeonjun'a katıldıklarını belli ettiler.

Jeon Jungkook.

Okulda sevgili olmadığı maksimum elli kişi kalan bir manyak. Hayır, manyak olmasının li olması değildi tabiki, kimse kimsenin ne yaptığına karışamazdı ama Jungkook biraz... garipti? İnsanlarla sevgili kalma süresi tam olarak iki haftaydı. Ne bir saat erken ne bir saat geç, iki hafta dolar dolmaz ayrılıyordu.

Okulun yarısından fazlası da normal olarak ondan nefret ediyordu, pek umrunda da değil gibiydi gerçi. Her gün okula gelir, belirli arkadaş grubuyla takılır ve kimsenin yüzüne bile bakmazdı. Egoistlik denilmezdi onun yaptığına, ciddi anlamda kimseyi umursamıyor gibi davranıyordu çünkü. Hatta önünde birine araba çarpsa umursamayıp yoluna devam edebilecek biriydi gözümde.

İnsanlarla nasıl ve neden sevgili olduğuna bile şaşırıyordum başta, çünkü sevgili olduğu kişileri gözüne kestirip bir anda sevgili oluyor gibiydi, kimseyle flört ettiğini bile görmemiştim. Birileriyle sevgili olduğu o süreç ise daha da saçmaydı, insan sevgili olduğu kişiyi bile nasıl umursamazdı? Karşısındaki kişinin onun peşinden koştuğunu, ona bir şeyler anlatıp dikkatini çekmeyi denediğini görürdüm çoğu zaman ama o karşısındaki kişiyi dinlemeyi geç yüzüne bile bakmıyordu.

Jungkook'u sorgulamayı bir zaman sonra bırakıp bu sefer sevgili olduğu kişileri sorgulamaya başlardım, neden kendisine böyle davranan biriyle sevgili kalmaya devam ediyor diye. Onun cevabını bulmak ise asla zor olmamıştı. Jungkook yakışıklıydı, güçlü, sportif bir yapısı vardı, zengin ve popülerdi. Her şeyde yeteneği vardı, dışarıdan bakıldığı kadarıyla harika bir aile hayatı ve arkadaş hayatı vardı. Tek bir eksiği bile olmayan birini kimse kaçırmak istemezdi sanırım.

Sanırım?

Altı kişilik bir arkadaş grubu, Jungkook, Yoongi, Namjoon, Seokjin, Yugyeom ve Jongin. Yoongi, okulun basketbol takım kaptanı ve anlarsınız ki Jungkook'tan sonra okulun en popüler çocuğu, üstelik babası okulun sahibi.

Gözlemlediğim kadarıyla en başından beri Yoongi Jungkook'un yanında ve onun en yakın arkadaşı. Namjoon ve Seokjin'e gelirsek, ikisi sevgili. Namjoon, Jungkook'un çocukluk arkadaşıymış. O grupta en zeki olan kişi süphesiz o'ydu, arkadaşlarının yanı hariç ne zaman görsem ders çalışırdı. Seokjin ise grubun neşe kaynağı olmalıydı, grupta en çok gülen ve konuşan kişi. O kadar sesli gülerdi ki eminim okulun dışındaki insanlar bile duyabilirdi onun sesini. Grupta en sevdiğim ikili kesinlikle Namjoon ve Seokjin olmalıydı. İlişkileri fazla özendiriciydi ayrıca... Bir de Yugyeom vardı, pek konuşmuşluğumuz yoktu ama gerçekten tatlı biriydi. Bazen Hoseok'a olan bakışlarını fark etsem bile bu konuyu Hoseok'a ne zaman açsam sinirlenip beni sustururdu. Aralarında kesinlikle bir şeyler yaşanmıştı ama Hoseok inatla bize anlatmıyordu.

Ve gruba en son katılan üye Jongin. Açıkçası onun hakkında pek bir bilgim yoktu, hissettiğim şeyler ise kesinlikle olumlu değildi. Jungkook'tan bile garip biriydi, sessiz sakin dururdu ama yaydığı his o kadar rahatsız ediciydi ki.

İşte okulun ağzından bir saniye düşmeyen o grup.

Ben ise Kim Taehyung, kendimi nasıl anlatabilirim bilmiyorum ama normal bir öğrenciyim işte. Okuldaki tüm olaylardan uzak durup kendi halime bakardım, birkaç arkadaşım vardı ve onlar da bana yetiyordu açıkçası. Okuldaki kulüplerde aktif olmam dolayısıyla tanınırdım, herkesi de tanırdım ama samimi olduğum sayılı kişi vardı. Böyle de çok mutlu ve huzurluydum, hayatımda her şey yolundaydı şimdilik.