Zawgyi
ညေနဘက္ ဟန္ေခ်ာင္အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ေတာ့ ရွန္ခ်င္းရႈကို အလုပ္ၾကမ္းသမားအျဖစ္ဖမ္းေခၚကာ သူ႕ကိုကူညီျပီး အသီးအရြက္ေတြေဆးခိုင္းလိုက္တယ္။
"မနက္ဖန္မနက္ ကိုယ္နဲ႔အျပင္ကိုသြားရေအာင္"
ရွန္ခ်င္းရႈက သူ႕ကိုသံသယအျပည့္နဲ႔ေမာ့ၾကည့္လာတယ္။
"ယန္က်ားယြီ ခင္ဗ်ားကိုလာရွာျပန္ျပီလား"
"သူနဲ႔မဆိုင္ပါဘူး"
"ဒါဆို ဘာလို႔က်ြန္ေတာ့္ကို အျပင္သြားဖို႔ေခၚတာလဲ"
"ကိုယ္က သူ႕အတြက္ပဲ မင္းကိုေခၚရမွာလား"
"မဟုတ္ရင္?"
ရွန္ခ်င္းရႈ ရႈတ္ေထြးစြာျပန္ေမးလာတယ္။
"တျခားအေၾကာင္းျပခ်က္ရိွေသးလို႔လား"
ဟန္ေခ်ာင္ တစ္ဖက္လူကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။ သူ႕လက္ထဲကခ်ြန္ထက္ေနတဲ့ဓားကေတာ့ တလက္လက္ေတာက္ပျပီး ဘယ္ေလာက္ထိခ်ြန္ထက္လဲဆိုတာေျပာျပေနသလိုပဲ။
ရွန္ခ်င္းရႈ သတိလက္လြတ္နဲ႔အေနာက္ကို ေျခတစ္လွမ္းဆုတ္လိုက္မိတယ္။
"က်ြန္ေတာ္မလိုက္ဘူးလို႔ေျပာတာမဟုတ္ဘူးေလ ဒီလိုမ်ိဳးျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ဖိအားေပးစရာမလို႔ပါဘူး"
ဟန္ေခ်ာင္ရယ္ေမာလိုက္မိျပီး လက္ထဲကဓားကို ေအာက္သို႔ခ်လိုက္တယ္။
"မင္းပဲ ရုပ္ရွင္ရိုက္ခ်င္တယ္လို႔ေျပာခဲ့တာမဟုတ္ဘူးလား ကိုယ္မင္းအတြက္ အင္တာတိန္းမန္႕ကုမၸဏီတစ္ခုနဲ႔ခ်ိတ္ဆက္ေပးမယ္"
ရွန္ခ်င္းရႈ ေငးေမာေၾကာင္အသြားရျပီး ထပ္တလဲလဲမ်က္ေတာင္ခတ္လိုက္မိတယ္။ ျပီးမွ မေရမရာနဲ႔ျပန္ေမးလိုက္တယ္။
"ခင္ဗ်ား က်ြန္ေတာ့္ကိုအနုပညာေလာကထဲကို မဝင္ေစခ်င္ဘူးလို႔ထင္ေနတာ"
"ကိုယ္မၾကိဳက္ဘူးေပါ့ ဒါေပမယ့္ မင္းရဲ႕ဘဝက ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္တဲ့ဘဝမဟုတ္ဘူးေလ မင္းမွာလည္း မင္းလုပ္ခ်င္တဲ့အရာေတြရိွမွာပဲ ကိုယ္က မင္းမဟုတ္တဲ့အတြက္ ကိုယ့္မွာမင္းကိုတားဆီးပိုင္ခြင့္မရိွပါဘူး"
YOU ARE READING
အရံဇာတ်ကောင်လေးက ငါးဆားနူလေးဖြစ်ချင်ရုံပါ (Myanmar Translation)
Fantasy_celebrity _Comedy _comeout _first-time, first ove _heart-warming _national cp _oldersiblings _romance _transmigration _writer
