Chapter 12

35 12 2
                                    

Kabanata 12: Dinner

Ting.. Ting.. Ting...

Sunod-sunod na tunog ng cellphone ko kaya kinapa ko ito sa center table sa sala kung saan ko ito nilagay dahil nagpapahinga ako't nag general cleaning ako kaninang umaga.

I slowly opened my eyes and look at my phone na may mensahe galing kay nanay kaya umupo ako at tinignan iyon isa-isa.

From:
Nanay Flor

Lize, Kumain kana riyan ha at magpahinga dahil sabado ngayon. Huwag kana rin pumunta sa karenderya dahil sinirado ko muna lalo na't napagod kami sa rami ng customer kahapon at saka kung gusto mo akong puntahan nasa hospital lang ako at binabantayan si ate Frena mo ha. Ingat ka dyan!💗

I read. Napanguso ako bago tumayo dahil nagising ang diwa ko sa mga sweet message ni nanay since some of the messages she sent me is full of sweetness.

Umakyat na ako sa kwarto para doon maligo at nang matapos ay nagtapis lang ako at habang naghahanap ng masusuot sa closet ay nadaanan ng tingin ko ang paper bag kahapon na nagpaalala sa aking may dinner pala akong pupuntahan.

I bit my lower lip as I had a second thought of not attending the said dinner.

“Hindi nalang siguro ako pupunta” ani ko at kumuha na ng masusuot bago lumabas.

Nang makababa ay napabaling ako sa orasan and it's already 4:30 in the afternoon at dahil wala na akong gagawin ay nanuod nalang ako ng movie sa Netflix at hindi ko namalayang nakatulog ulit ako.

I was awakened by the knock at my door kaya napabaling ako sa oras at alas 5:40 pa lang at saka wala naman akong inaasahang bisita.

May kumatok ulit kaya tumayo na ako at nagtungo sa pintuan at binuksan iyon.

Bumungad sa akin si Evan na nakasuot lang ng simpleng off white polo at slack as his lower and a simple pair of shoes.

“San ang punta mo?” I asked dahil ayos na ayos ang gago akala mo naman ay may okasyon.

Imbis na sagutin ako ay pinasadahan niya pa ng tingin ang kabuo-an ko na nagpakunot sa kilay niya.

“Bakit hindi kapa bihis?” He asked na ikinangiwi ko, may pupuntahan ba?

“Huh? Bakit magbibihis? May lakad ba tayo?” I asked cluelessly and he then shooked his head telling me that I don't get his point na totoo naman.

“Hindi mo ba ako papapasukin?” he asked and raised a brow na ikinatawa ko bago gumilid para papasukin siya.

“So ano ngang lakad?” I asked again when he already settled himself in the sofa.

“The dinner with the Frayles Lize, the DINNER” he answered, emphasizing the word ‘Dinner’.

“Dadalo ka? Baka nagbibiro lang sila Van, gusto mong mapahiya?” ani ko sa kanya na ikinangiwi niya, “Xavier chatted me earlier na sa bahay mo lang tayong dalawa susunduin kaya ako pumunta dito. He'll pick us up around 6” ani niya sa akin na nagpalukot sa mukha ko.

“Chinat ka? Ba't ako hindi? May favoritism pala to eh” reklamo ko at padabog na naupo sa sofang katapat niya.

“Oa mo. Magbihis ka nalang kasi baka dumating na iyon at maabutan kang ganyan ang suot baka hindi kana pagbihisin edi iyan na ang susuotin mo doon” ani niya sa akin but I just rolled my eyes.

“Ayos nga yon dahil mas comfy ako” ani ko na ikinairap niya naman, “Che! Magbihis kana. Hintayin kita dito” he uttered kaya padabog akong tumayo at naglakad paakyat.

I Have Found the Almond Eyes (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon