Κοίταξε γύρω του. Έξω είχε σκοτεινιάσει και το φως που έμπαινε στο αλουμινάδικο ήταν ελάχιστο. Είχε καταφύγει εκεί μετά από όσα έγιναν το πρωί. Δεν τον έδιωξε φυσικά. Ποτέ δεν θα το έκανε αυτό η Βασιλική του. Εκείνος είχε φύγει για της δώσει λίγο χώρο.
Την είχε στενοχωρήσει. Και μόνο αυτή η σκέψη του δημιούργησε ένα βάρος μέσα του. Ένα κόμπο στο στομάχι που όλη μέρα τον συντρόφευε. Μπουκιά δεν είχε βάλει στο στόμα του. Ούτε σπίτι του πήγε. Δεν είχε όρεξη να δει ούτε τη μάνα του ούτε τον Αστέρη. Και κυρίως ήθελε να αποφύγει τις ερωτήσεις και τις σπόντες της μάνας του, που πάλι θα κατηγορούσαν την Βασιλική.
Όχι αυτός έφταιγε. Δεν σεβάστηκε την επιθυμία και έδρασε πίσω από την πλάτη της. Καταλάβαινε την έκρηξη της.
Νωρίτερα μόλις γύρισαν από την δουλειά μαζί τσακώθηκαν στο σπίτι.
«Μαθιό σου ζήτησα να μην ανακατευτείς. Κι εσύ κατάλαβες να πιάσεις τον πρώτο άνθρωπο που θα βρεις μπροστά σου και να τον παρακαλέσεις;» τον είχε ρωτήσει εκνευρισμένη
«Όχι μάτια μου εγώ…» προσπάθησε να δικαιολογηθεί αλλά δεν πρόλαβε
«Εσύ λειτουργήσει όπως ακριβώς κι ο Στεφανής Μαθιό. Βρέθηκες μπροστά να καθορίζεις την ζωή μου. Δεν είμαι κοριτσάκι Μαθιό ούτε τόσο άχρηστη. Μπορώ να τα βγάλω πέρα. Και δεν θέλω πια άλλους να παρεμβαίνουν έτσι στη ζωή μου!» τα λόγια της τον χτύπησαν σαν σφαίρα.
Κυρίως όμως τον πόνεσε η σύγκριση με τον Στεφανή. Να τον συγκρίνει με τον Στεφανή ενώ αυτός έκανε ό,τι έκανε για την σώσει από αυτό το τέρας και να της χαρίσει την ελευθερία της…
«Αγάπη μου ξέρεις πως ποτέ δεν θα καθόριζα την ζωή σου με τέτοιο τρόπο και κυρίως ξέρεις πόσο πιστεύω σε σένα. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να πιστεύει σε σένα περισσότερο από όσο εγώ. Ό,τι έκανα το έκανα για να μην σε βλέπω λυπημένη και απογοητευμένη. Πάντα ό,τι κάνω γι’ αυτό το κάνω. Δεν αντέχω να σε βλέπω έτσι» της είπε απολογητικά.
Τα μάτια και των δύο είχαν υγρανθεί…
«Ξέρω ότι με αγαπάς Μαθιό αλλά η αγάπη σου ξεπερνάει τα όρια μερικές φορές κι αυτό… Κινδυνεύει η εμπιστοσύνη μεταξύ μας» δήλωσε κοιτώντας τον βαθιά στα μάτια.
Εκείνος χαμήλωσε το βλέμμα του. Δεν ήθελε να δείξει τόσο αδύναμος τώρα. Είχε δίκιο.
Η Βασιλική μας μια απότομη κίνηση άρχισε να προχωράει προς την κουζίνα. Δεν ήθελε να δει κι αυτός τα δάκρυα της…
