I love the wrong person (Severus Snape fanficfion)

10. Yule ball

Snel ren ik naar de Toren van Griffoendor toe. Niet wetende hoelang het nog duurt voordat het bal begint. Uitgeput aangekomen bij de Common Room zie ik Ron en Hermoine bij elkaar op de bank liggen. Wanneer ik dichterbij kruip zie ik dat ze beide hun ogen dicht hebben. Cute denk ik bij me en stel me zelf voor hoe dat zou zijn in de armen van Snape. Maar mijn gedachtes worden gehinderd door de stem van Lauren. "Hoelang sta je al naar hun te kijken" lacht Lauren opeens vanuit de trap richting de slaapzalen. Ik schrik uit mijn gedachte en ik lach. "Nog niet zo lang. Maar kijk dan wat een cuties. Ik wist niet dat ze al samen waren?!" zeg ik tegen Lauren. "Nee volgens mij zijn ze nog niet samen. Anders hadden we het wel gehoord van haar." Ik stem er mee in en loop vervolgens richting de trap waar Lauren staat. "Hoe laat is het eigenlijk?" "Het is 3 uur,  dus nog meer dan genoeg tijd om je om te kleden voor het bal. Als je het wou weten." reageert ze met een knipoog. En ik kijk haar aan met een 'serieus?' blik. Lauren lacht.

"We kunnen nu anders eventjes vliegen, om te oefenen. Of nou ja, jij gaat vliegen... We hebben nu toch zeeën van tijd." Gaat ze verder. Ik twijfel. "Oké, heel even. Én niet te intensief graag!" maak ik duidelijk met een lach. Lauren rolt met haar ogen.  "Kom laten we gaan, anders hebben we dadelijk geen tijd meer als we hier blijven kletsen." Zegt ze knipogend. Ik laat een zucht horen en loop dan achter haar aan.

Wanneer ik ben omgekleed en we hebben de zwerkbal spullen gepakt, staan we klaar op het veld om te beginnen. Ook al heb ik vroeger vaak mee gedaan met de wedstrijdjes tegen Fred en George, dit is toch wel iets anders. Lauren was altijd degene die ging aanvallen en ik bleef een beetje achter om te verdedigen. Maar nu moet ik juist gaan aanvallen... "Oké zenuwpees, laten we beginnen.

Na een aantal gemiste doelpogingen en pijnlijke woorden van Lauren die mij aan het 'coachen' is, vloog ik naar beneden voor een pauze. Druppelend van het zweet ga ik langs de kant zitten. "Dit was best prima, alleen nog werken aan een paar puntjes en dan ben je er klaar voor!" Zegt Lauren met een kritische blik.

"Je zou het niet te intensief maken..." reageer ik op haar. "Dan heb je de training  nog niet mee gemaakt! Deze is om 12 uur morgen trouwens!" Met wijde ogen kijk ik haar geschokt aan. Verder ga ik er niet op in. Want ik bedenk me opeens iets. "Shit we moeten nog douche en omkleden voor het bal!" Lauren rolt met haar ogen, maar gaat mij dan toch achterna aangezien ik al vooruit ben gerend.

Onderweg kom ik professor Dumbledore tegen, waar ik kort hallo tegen heb gezegd. En natuurlijk kom ik degene tegen waar ik een oogje voor heb. Of course.. ik kijk hem aan. In de hoop dat hij terug kijkt. Maar helaas. Geen beweging, zowel in zijn blik als gezicht niet. Dan ren ik door.

Pov: Lauren
Ik denk niet dat Robin uitgeput was net. Want god wat rent ze snel. Ik zie dat Robin kort een stop heeft gemaakt bij professor Dumbledore. Maar ze rent algauw weer door. Wanneer ik bij hem aankom vertel ik hem dat ze haast heeft voor het bal en dat ze daarom zo hard rent. Hij moet er om lachen en vertelt dat hij ook maar eens gaat. Ik neem afscheid en ik zet even snel een sprintje in.

Dan kom ik professor Snape tegen. Hij kijkt naar Robin terwel ze al voorbij hem is. Ik kom bij hem aan en hij draait zich naar mij toe. "Voor.. welke reden.. zo'n haast?!" Stelt hij vragend en doordringend. "Het bal professor" reageer ik. "Ah juist.." na dat gezegd hebbende loopt hij door en maakt nog een zwaai met z'n zwarte mantel. Bedust ren ik door.

Pov: Robin
Na een heerlijke snelle douche, staan Hermoine, Ginny en Lauren in de kamer klaar om ons klaar te maken voor het bal.
Uit de kast haal ik mijn zwarte jurk uit. Ik heb toch voor zwart gekozen, aangezien ik rood wel heftig vond en ik indruk wil maken op een bepaald persoon als je snapt wat ik bedoel. De jurk heeft een diepe v-hals met een open stuk bij je been. Ik dacht dat kan wel voor een keertje. Lauren heeft bijna dezelfde jurk, alleen dan in het bordeaux rood. Ik had van haar niet verwacht dat ze zo'n jurk zou kiezen, maar ze wou het toch graag. Wanneer ik mijn jurk en hakken aan heb, laat ik mijn haren doen door Ginny. Hermoine doet de make-up, zolang ik het heb. Ik ben daar namelijk niet fan van. En zeker niet van lippenstift.

Na een uur zijn we allemaal klaar en samen met de armen ingehaakt met Lauren, lopen we naar beneden naar de commonroom waar de jongens klaar staan. Ik kijk naar de jongens en zie dat Ron met zijn mond open staat te kijken. Ook Harry merkt het op en geeft Ron een duwtje naar voren om hem naar Hermoine te laten gaan. Dan loopt Harry zelf naar Ginny toe om bij haar armen in te haken. Dan lopen we, als Ron ook zo ver is, met z'n alle naar de zaal.

De zaal is versierd met kaarsen en er staat muziek op waar je op kan dansen. Ik neem Lauren meteen mee naar het midden. Waardoor Harry dit opmerkt en mijn voorbeeld neemt. Ron besloot eerst het eten op te zoeken, maar hij kreeg een boze blik van Hermoine. Daarna kwamen ze bij ons staan midden in de zaal.

Na een tijdje gedanst te hebben, pakken we wat te drinken en te eten. We gaan aan de kant zitten. "Eeh kijk hoe professor Dumbledore aan het dansen is met professor McGonagall!!" Roept Ron lachend naar ons. Lauren tikt mij aan. "Kijk zie Snape staan. Die zal wel geen date hebben!" Zegt ze terwijl ze wijst naar hem. Ik kijk naar hem, terwijl ik moet lachen om de opmerking van Lauren. Plots kijkt hij me aan. Ik schrik er van. Lauren merkt het op. "Moet je nou zo schrikken van hem?" Vraagt ze lacherig. "Hij is ook zo eng!" Ga ik er in mee en we lachen beide.

"Wat is er zo grappig? Mis ik iets?" Mengt Hermoine in onze lachbui. "Robin schrok zich rot toen Snape haar aankeek! Dat was leuk om te zien!" Reageert Lauren. Hermoine kijkt me betekenisvol aan. "Oh ja? Je kreeg zeker de kriebels van hem!" Ze geeft een knipoog. Ik werp haar een boze blik toe, maar lach er gauw weer om.

Na een tijdje vraag ik de meiden om mee een frisse neus te halen. We gaan ergens zitten en we praten over de avond. Na een tijdje gaat Lauren naar de wc, dus pak ik mijn kans om het over de Batman te praten. "Hebben jullie gezien of hij mij aankeek?" Begin ik het gesprek. "Ja hij keek weleens onze kant op! Maar verder heb ik er niet opgelet!" Reageert Ginny. "Ik weet alleen het moment dat hij jou aankeek toen je bij Lau stond." Gaat Hermoine verder. Ginny vragend me aan om een antwoord. "Lauren zei iets over Snape waarop ik hem aankeek. Hij keek mij ook aan opeens en daarvan schrok ik." Leg ik uit. Ginny lacht.

Na 5 min vraagt Ginny of we naar binnen zullen gaan, waarop ik antwoorden dan ik nog heel even bleef. Ze knikken en lopen beide richting het kasteel. Ik ga liggen in het gras en kijk naar de sterren wanneer ik opeens een zware stem achter me hoor. "Is het feest niet binnen te doen... Juffrouw Claverr..?" Geschrokken kijk ik achterom. "U liet me schrikken." En terwijl ik dat zeg check ik of mijn jurk goed zit. Hij negeert mijn antwoord. "Nou...?" "Ik had even frisse lucht nodig professor." "Helemaal...alleen?" Ik knik. "U zit hier allang  dadelijk vat je nog kou. Ik zou naar binnen gaan als ij u was juffrouw Claver." Terwijl hij dat zegt, steekt hij zijn arm uit om me te helpen met opstaan. Ik pak hem aan. "Je hebt het koud." Zegt hij dan. Ik knik verlegen. Plots pakt hij me stevig vast en knuffelt hij mij, waardoor ik het warm krijg. Ik ben overdonderd van zijn actie, maar ga er daarna in mee. Na een tijdje laten we los. We kijken elkaar ongemakkelijk aan. Hij reikt zijn arm en ik haak bij hem in. Zo lopen we naar het kasteel. Voor de deur van de Grote Zaal laat hij los. Kijkt me kort aan en loopt vervolgens de zaal in. Overdonderd blijf ik achter. Snel doe ik verhaal bij de meiden.

Het ena laatste nummer is aangebroken. Ik zie de leraren de hand vragen van een leerling om te dansen. Van sommige combinaties van docenten en leerlingen moeten we lachen. Ik zie Snape alleen staan langs de kant en ik zie mijn kans om naar hem toe te gaan. Zenuwen gieren door me heen, terwijl ik naar hem loop. Hij ziet me aankomen en kijkt me aan. Hij strekt z'n handen uit en we dansen het hele nummer lang. Op het einde buigt hij naar me toe. "Kom zometeen naar buiten". Fluistert hij. Meteen draait hij om gaat loopt uit de zaal via de ingang van de docenten. Beduust loop ik terug naar mijn vrienden. Het laatste nummer is aangebroken en we gaan met heel de zaal helemaal los. De sfeer zit er goed in en wanneer de laatste noot is geweest, klapt en juigd iedereen.

Wanneer iedereen richting de slaapzalen loopt, wil ik tegen Hermoine en Ginny zeggen dat ik naar buiten ga. Maar ze zijn zo druk bezig met hun vriendjes dat ik daar de kans niet voor heb. Ik kijk om me heen en sluip dan stiekem naar buiten. Langzaamaan loop ik naar de plek toe waar ik eerder de avond zat. Zenuwachtig kijk ik naar het uitzicht. Verschillende vragen gieren door mijn hoofd. Waarom wou hij dat ik mee naar buiten kom? Komt hij überhaupt wel? Voelt hij iets voor mij? Wat als het slecht nieuws is dat hij te vertellen heeft. Ik wacht terwijl ik met mijn handen speel.

"Urg uhm..." Ik draai me om. En ja wel hoor, daar staat hij. "W-waarom moest ik n-naaar buiten kh-komen?" Vraag ik terwijl ik mijn zenuwen onder bedwang wil houden. "Voor maar een ding" Hij stapt naar me toe en legt zijn hand op mijn wang. Zacht en teder zoent hij mij. Niet wetende dat Lauren dit allemaal heeft gezien...