Artık bazı şeyler hakkında ne yapacağıma dair en ufak bir fikrim yok. İnsanlara söylemekten korktuğum onca şey. Muhtemelen hiç çıkmayacaklar. Hayallerim... Bilmiyorum. Belki de hayat koca bir çıkmazdır.Ne kadar ilerlersen o kadar kurtulamazsın. Bazen bağırıp ruhumu dışarı akıtmak istiyorum. Ama elimden birşey gelmez. Ben iradesiz bir korkağın tekiyim. Karar veririm ve vazgeçerim. Haraketlerimin hiçbiri sıradan değildir. Her birinde bir kaçış hissi vardır. Her nefesimde olduğum kişiyi reddederim. Her ne kadar yapması basit olsada kaçmak hiç çözüm olmadı. Asla olmazdı. Ne kadar kaçsam bile bunlarla yüzleşmek zorundayım. Ne kadar aptalca. Devam etmek ne kadar gereksiz geliyor bilmiyorum. Nasıl ilerlemeliyim bilmiyorum. İşin komik kısmı bunun hakkında düşünürken zaman kaybetmem.
Karar vermeye hazır olduğum zaman neler getirecek hiç fikrim yok. Bu bilinmezlik beni deli ediyor. Bazen beynim patlayacakmış gibi oluyor. Bazen düşüncelerim durgunlaşıyor. Bazen vazgeçmek istiyorum. Ama yapabilecek pek bir şey yok. Koskoca evrende bir toz parçasıyım. Düşünebilmem beni özel kılan şey mi? Milyonlarca canlı var ve beni özel kılan şey bu lanet mi? Daha irdelemek istemiyorum. Basit ve monoton hayatıma devam etmek zorundayım.
...
