Keçi Ve Ürkek

KVÜ-5

Bölüm-5

" Umudun Asilliği "

Şuan yaşadığım hissi nasıl tarif edebilirim bilemiyorum. Acınacak halimi kendime nasıl itiraf edebileceğimi de bilmiyorum. Öz eleştiriyi sevmem ki ben. Kendimi kendime tarif edemem ben. Kendimi tanımam, hayatımı bilmem. Hayatıma karışan insanların sadece adları kazılıdır zihnimde. Gerisini umursamam da zaten.

Fakat bir yandan da öyle birini istiyorum ki kollarında yıllardır aradığım güveni bulabileyim. Kokusu ruhuma karışsın, kolları bedenimi sarsın, gözleri gözlerimle buluştuğunda; her şey sussun, zaman dursun sadece birbirine karışan kalp atışlarımız olsun istiyorum. Her şeyim gibi bu da çok ironik, biliyorum. Bunu başından beri kabul etmiştim zaten.

Bana yardım etmek zorunda değil ki. Günler önce ölmek isteyen, saatler önce kayıp olmak isteyen ben şimdi neden yardım istiyordum ki? Güldüm. Başımı geriye atıp gökyüzüne baktım. Yine güldüm.

"Denize atlaa!"

Duyduğum sesle başımı çevirdim. Demin beni bırakıp giden çocuk şimdi geri mi dönmüştü? Vicdanı insafa getirmişti sanırım onu. Aferin be vicdan. Seni çok kötülerdim, istemezdim ama işe yaradın.

"Yüzme bilmiyorum ki! "

Böyle olacakmış. Oldu. Artık hiç bir şey söylemek istemiyorum cidden. Hayatım zaten 3. el mübarek!

"Kızım sen nasıl bir şeysin lan böyle, magelomani!"

"Ya ben atlasam sende gelsen beni taşısan sahile kadar?"

" Sende de nasıl bir eksiklik varsa yüzme bilmeyip kayıkla denize açılıyorsun yani buradan bi kurtulalım seni ilk aileme göstereceğim! Birde bana dengesiz diyorlardı dünyada çok daha acayip insanlar varmış. "

Söylene söylene denize yürümeye başladı. Bende ayağa kalkmış bir yandan dikkatlice onu süzüyor, bir yandan da tırnaklarımı kemiriyordum. Evet şimdi dualara da başladım.

Ne kadar da mütüşkemmel bir insanım ya.

"Kürek var mı? "

Etrafıma baktım. Arkamdaki kürekleri görünce ufak zafer dansımı yaptım. Tekrar önüme dönünce garip bir şekilde gözlerini kısmış bana bakıyordu.

" Sakın bana arkamda iğrenç deniz yaratığı olduğunu söyleme, bok yoluna giderim bak"

Gözlerini tekrar kayalıklara çevirdi ve bir kaç adım attı.

" Merak etme burada olan ve olacak tek iğrenç ve garip yaratık sensin. "

Garip ve yaratık kelimelerini bastırarak söylemişti. Yine laf yarışına girersek sinirlenip gideceğini biliyorum o yüzden sesimi çıkarmayıp sadece bekledim.