"Ne zaman seni sevmeseler,
Hep orada olucam ve seni sevicem Sunoo"Dedi ve uçarmış gibi kollarını açıp evin içinde 2 tur attı.
"Hadi çocuklar yemeğe gelin artık, Riki kaç kere diyicem evde koşuşturma diye"
Küçük çocuk dudaklarını sarkıtıp annesinin yanına gitti.
"Ama anne, ben Sunoo'nun kahramanıyım. Kahramanlar uçar değil mi? Ben de uçuyorum işte! "
Diye ciddi bir şekilde konuşunca
Kendisinden 2 yaş büyük olan Sunoo anne oğulun yanına gelmiş ve gülmüştü."Özür dileriz anne.Riki benim kahramanım olduğunu söyleyip uçmaya çalışıyordu. Ama riki, sen uçarsan, beni sevecek kimse kalmaz ki. Bu yüzden kahramanlar uçmaz. "
Riki şaşkınlıkla gözlerini büyütünce annesi de güldü ve saçlarını karıştırdı ikisininde.
Sonra ise yere çömeldi ve rikinin yüzünü elleri arasına aldı.
"Evet tatlım, eğer sen uçarsan, Sunoo abiyi kim sevicek? "
"Ama sen varsın anne.. "
Dedi riki en masum haliyle."Ya.. Ben de uçarsam?"
Sunoo her şeyden haberdar olduğu için yüzünü düşürdü. Kendini çoktan hazırlamıştı ama 3 yıldır annesi gibi olan birinden ayrılmak.. Ve hiç görememek.. Üstelik sadece ondan da değil. Aynı şekilde 3 yıldır kardeşin gibi olan bir çocuktan ayrılmak ta onun için zor olacaktı..
ʚᰔɞ
Ya askolar
Biliyorum ben çok fazla kurgu yazıyorum ama anlayın beni de yani çoğunu hatta neredeyse hepsini yarım bırakıyorum cunku hosuma gitmiyo yada soğuyorum ama bu başka bisey gibiBunu çok sevdim
Aklımda güzel şeyler var
Hadi bakalım bismillah
ŞİMDİ OKUDUĞUN
My Hero || SUNKİ
FanfictionMerak etme Sunoo. Onlar yüzünden ağlamana izin vermeyeceğim. angst değil rahat olun puha neyse ya bunu bitirmeye çalışıcam pirt