İyi okumalar, ufak satır içi yorumlar yaparsanız çok mutlu olurum bölüm sonunda görüşmek üzere❤️
PVRIS-you and i
______________
Herkesin gizlediği şeyleri vardır, sırlar ve sınırlar insanı canlı tutar. Yaşıyormuş gibi hissettirirken onların verdiği açıklar ölüyormuş gibi hissettirirdi insana; insanın içindeki ses onu her zaman sabote ediyordu.
Fısıltılar, seslere ve seslerse haykırışlara dönüşüyordu insanın içinde. Bazen sessizce susmasını beklerken bazense haykırmasını isterdik bu tutarsızlık ve çelişkili haller insanın sonu olurdu her daim. Kaybetmekten korkmayan kazanamazdı. Özellikle de bu savaş kendisiyle olan bir savaşsa eğer.
Düşünceler beynimi esir almışken bana yönelttiği bir soruyla düşüncelerimden ayrılmış ve sorusuna yanıt vermiştim. "Kırmızı mı beyaz mı yoksa rose mu tercih edersin?" Evine geleli henüz yarım saat bile olmamıştı. Ve bu saatte şarap içecek olmamız beni biraz şaşırtmıştı.
"Kırmızı." Benimle konuşmak istediği şey herneyse beni merak ettirmişti. "Ne konuşacağız?"
Şarapları doldururken bana bakmış iki kadehi de getirip gelmişti. "Güzel bir soru. Ne konuşmak istersin?"
Arkama yaslanmış elime kadehimi alarak konuşmaya başlamıştım. "Mesela beni aradığın geceyi," gözümü kırpmış ve devam etmiştim. "gizlenen sırları kendine bile yalan olduğunu itiraf edemediğin doğruları konuşabiliriz."
"Senin bilmen gereken en yegane doğru senin bedenine taptığımdır." Güldüm. "Sen biraz bana da tapıyorsun gibime geldi Yoongi." Bu sefer gülen oydu.
"Beni o gece aramanın sebebi neydi Yoongi?"
"Özledim. Seni yanımda istedim." Göz devirip şarabımdan yudumladım. "Yoongi sana mantıklı bir şey soracağım koynunda sevgilin varken niye beni özlüyorsun ki? Hani herkesten ve her şeyden çok sevdiğin sevgilin var ya o senin koynundayken o bilmeden beni araman çok ironik." Şarabını içerken beni hem dinliyor hem de izliyordu. Kadehini kenara bıraktı ve gözlerimin içine bakmaya devam etti.
"Her sevdiğin kişiyi arzulamazsın Jimin isteyemezsin, bazen sevgi sadece aşk olmayabiliyor. Bazen sevgi sadece bir minnet bir borç veya bir zorunluluktur. Herkes için ağlamam şimdi tamamlamama izin vermediğin cümlemi düşün. Ben sadece arzu ettiğim ama tamamen ulaşamayacağım özlediğim şeyler için ağlarım ve böyle bir şey dünya üzerinde var mı? Yok."
"Biliyordu çünkü o benim sadece tek bir şey için ağlayacağımı bilir. Sen-" Zihnime düşen lafları eğer beni yanıltmıyorsa ve ben yanlış anlamıyorsam benim için mi ağladı bu durumda. Nedense bana yanlış düşünüyorum gibi geliyordu çünkü ne zaman kendimi onun için umutlandırsam yerle bir oluyordum.
"Yoongi-ah senin sorunun kendinle biliyor musun? Seni nasıl büyütmüşler karakterinden anlaşılıyor, herkesin sana itaat edeceği küçük yaşta aşılanmış evin yardımcıları, şoförleri çocuk bakıcıları hepsi seni memnun edebilmek için çalışmışlar ve sen şımarık bir çocuk olarak büyümüşsün. Sonra da içine kapanmışsın. İstediğin şeyleri ağlayarak elde edemezsin. Bu sadece kendi kendini sabote etmek olur." Kahkaha atmaya başlamıştı.
"Peki ya sen nasıl büyüdün ondan bahset narsist Park Jimin. Bana insanlık dersi vereceğine kendi kompleks ve egonla tanış çünkü sen kendinden başkasını düşünmez bencil herifin tekisin." Ve devam etti. "Mesela bu ilişkimizi düşün bundan yaralanacak olan kişi başta benim sevg-"
"Ah Yoongi kendi sevgilini sen düşünmüyorken benim onu düşünmemi bekleme lütfen. Ve biliyor musun bu ilişkide en çok yara alacak kişi ne senin sevgilin ne çevren asıl yarayı ikimiz alacağız ancak sen hala bunun farkında değilsin."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
pillowtalk|yoonmin
Fanfiction"Yatak arkadaşı mı olmak istiyorsun?" Demiştim kulağına doğru eğilirken fısıldayıp omzuna ellerimi atmıştım. "Ne anladıysan o ister buna yatak arkadaşlığı de ister seks ister sevişme ne istersen de yeter ki ne istediğimi anlamış ol."