Hiding the Twins of Ferdinand Marcos Jr.

Chapter 123

Sara's POV

Nasa daan na kami pabalik sa bahay nila Bongbong pero wala parin siyang tigil sa paghalik sa likod ng kamay ko.

Sara: Bong, magfocus ka sa daan.

Tinignan niya ako tsaka ngumiti lang.

Magdidilim na ng makarating kami sa bahay nila.

Bubuksan na niya sana ang pinto ng bigla siyang tumigil kaya nagtaka ako.

Sara: Bakit?

Bongbong: Wait.

Sara: Ha? Bakit?

Binuksan niya ang pinto pero maliit na daanan lang.

Pagkabukas niyang iyon ay narinig namin ang usapan sa loob.

Base sa boses na naririnig namin ay nagagalit na ang kambal.

Ella: Where's daddy? I want daddy. *Said disgusted*

Rafa: Where are daddy and mommy? Why did they take so long to come home? *Said disgusted*

Imelda: Mga apo, don't get mad na, panigurado malapit na silang umuwi.

Rafa & Ella: So long *Said disgusted*

May narinig naman kaming isa pang boses babae, nangunot naman ang noo ko.

Loren: Oo nga, paniguro malapit na sila. *Difficulty speaking*

Tinignan ko si Bongbong at ngumiti naman ito.

Bongbong: Let's go

Tuluyan na nga niyang binuksan ang pinto.

Loren: Diyos ko, bakit hindi manlang sinabi ni Bong na englishera at englishero pala itong kambal. I can't, hindi ko na kaya ito. Manang pakuha pa nga ng isang rolyo ng tissue, mauubusan na ako dugo, pakibilisan manang. Oh andiyan na kayo, diyos ko.

Nang makapasok kami ay bumungad ang nakakalat na mga unan sa sahig, gawa na siguro ng kambal.

Lumingon ang kambal at si Mama Meldy sa amin.

Dali-dali namang tumayo at tumakbo ang kambal kay Bongbong.

Rafa & Ella: Daddddddyyyyyyy *Run and hug*

Binuhat naman ng sabay ni Bongbong ang kambal.

Ella: Daddy, I miss you

Rafa: Me too.

Bongbong: Me three.

Imelda: Me four

Loren: Me five

Bongbong & Imelda: You're not included Loren.

Loren: Ay sorry hindi ba? Sorry naman po.

Natawa naman kaming lima. Ibaba na sana ni Bongbong ang kambal pero hindi na niya naituloy dahil humigpit ang yakap ng dalawa.

Naglakad na kami papunta sa sopa at umupo.

Imelda: Oh apo's your daddy and mommy are here, you can play na.

Ella: No, I want to hug daddy for a long time.

Rafa: Me too.

Bongbong: Ahmmm later na, hindi naman lalayo si Daddy.

Ella: A-are you sure daddy?

Bongbong: Yes.

Ella: Okay po

Humiwalay naman silang dalawa tsaka hinablot sa glass table ang kanilang mga iPad at umupo sa sahig.

Binaling ko naman ang tingin sa babaeng nasa harapan namin.

Napansin naman ni Bongbong na may nakalagay sa ilong niya.

Bongbong: What happened to your nose Loren?

Loren: Huwag mo akong maenglish english Bong, kasalanan mo to.

Bongbong: What? Why?

Imbis na sumagot ay binato niya ito ng unan, mabilis naman na nakailag si Bongbong.

Tumayo si Loren at tumayo rin si Bongbong kaya ang nangyari naghabulan sila, napapatintero na sila dito sa salas.

Loren: Hai Sara, huwag kang magselos ha tsaka wala ka dapat ikaselos. Ako nga pala si Loren Romualdez, pinsan ni Bongbong. *Breathlessly said*

Bongbong: Ano ba Loren, tumigil ka nga.

Loren: Anong tumigil, may kasalanan ka pa sa akin.

Bongbong: Ano na naman?

Loren: Tinakasan mo ako, para akong tangang hanap ng hanap sayo dito sa loob ng bahay, wala ka pala.

Bongbong: Eh anong gusto mo? Sasabihin ko sayong tatakas ako, edi wala din.

Loren: Ah ganon.

Dumampot siya ng mga unan at pinaghahagis kay Bongbong.

Bongbong: Ano ba.

Imelda: Hey tumigil nga kayo, you are not a child anymore.

Hinagisan pa niya ng unan si Bongbong tsaka umupo na ulit sa sopa. Umupo na rin si Bongbong sa tabi ko

Tinanggal niya naman ang nasa ilong niya tsaka nilagyan ulit ng tissue.

Loren: Dapat pala sineryoso ko ang english subject. Magiging anemic na ata ako.

Tumawa naman si Bongbong. Siniko ko naman siya.

Sara: Tumigil ka na. *Whisper said*

Bongbong: Sorry *Slightly laugh*

Nagkwentuhan naman kami.

Nagkwento ni mama Meldy na ganoon daw talaga magbangayan si Bongbong at Loren. Si Loren ay pamangkin ni mama Meldy.

Nakwento rin niya na ganoon rin si Bongbong at ate Imee nung mga bata pa sila. Naghabulan nga daw sila ng itak dahil sa libro.

Nagtawanan lang kami, pagkatapos nun ay tinawag na kami ng mga katulong nila para kumain ng panggabi.

Pagkatapos naming kumain ay pumunta na kami sa kwarto ni Bongbong.

Wala akong choice kasi gusto ng kambal na makatabi ang daddy nila kasama ako.

Pagkatapos ko mashoweran at mabihisan ng pantulog ang kambal ay sumunod na ako at pagkatapos ko ay sumunod din si Bongbong.

Nakahiga na kami sa kama.

Nasa gitna namin ang kambal na mahimbing ng natutulog habang nakayakap kay Bongbong.

Bongbong: Love?

Sara: Hmmm

Pumatagilid ako para makausap ko ng maayos.

Bongbong: Thank you

Sara: Thank you para saan?

Bongbong: Thank you kasi bumalik kayo.

Ngumiti naman ako tsaka nagsalita.

Sara: Okay na love, tapos na.

Ngumiti din siya.

Bongbong: I love you

Sara: I love you too.

Bongbong: Sleep na tayo.

Inayos namin ang kumot tsaka humiga ng maayos at natulog na nga kami.

End of Chapter.

Hello everyone
❤💚👊✌

Paano ko ba ito i-eend?😩😩

Ang haba na hayss😩😩