095 Ve Yalanlar

095

Elimdeki bıçağı ona doğrularak yürüdüm. Yürüdüm yürüdüm ve yürüdüm.. Ta ki yolun sonuna gelene kadar..

Annie;
-öylemi başlanır saf hadi en sondan bir şey söylesen anlarımda bu ne aşkım daldın ortasından

Kyle;
-ne diyin haklısın yani. O zaman şöyle başlayalım

Her şey ben küçükken annemin beni hastane gibi bir yere bırakmasıyla oldu..

Hastaneye girdiklerinde Kyle annesinin elini daha bir sıkı tuttu ve kafasına ona çevirip sordu;

-Annecim nerdeyiz? Ben korkuyorum. Oyun arkadaşımla oyuncak oynamak istiyorum.

Birden bağışma sesleri gelmesiyle Kyle annesinin elini yine daha sıkı tuttu

Kyle'ın annesi üzgün görünüyordu ve gülümseyerek dedi ki;

-merak etme canım, burda da oyun arkadaşınla oyun oynayacaksın. Bak şimdi dedi ve yere dizlerinin üstüne oturdu.

-sana burda ben gelene kadar abiler ablalar bakıcak ben de seni akşam almaya geleceğim. Sen "oyun arkadaşınla" oyna burda tamam mı?

Tamam dermişçesine kafasını salladı Kyle.Kyle etrafa bakıyordu annesi ona ayıcığını vermek için onu çantasından çıkartırken. Sonrasında annesine döndü ve ayıcığını aldı. Sarıldılar, annesi onun yanaklarına öpücükler konduruyordu. Kapının önündeki doktorun yanına gitti ve kısa bir konuşma yaptı. Doktor ona para dolu bir çanta verdi. Kyle'ın annesi çantayı alır almaz ağlayarak çıktı. Kyle arkasından seslendi.

-Anne! Ağlama. Sen ağlayınca bende üzülüyorum. Akşama en sevdiğim yemeği yap olur muu?

Kyle bu sözleri söylerken annesi şaşkınlıkla duraksamıştı. Ve vicudunda bir yerinde ağrı hissetti. Kalbi acımıştı.. Onu orada bırakmazdı. Vazgeçecekti. Kyle ona kapıdan bakıyordu. Annesi ona doğru ağlayarak koşunca Kyle anlam veremedi ama annesi döndüğü için sevinmişti. Kollarını kaldırmış annesine gülüyordu. Fakat küçük Kyle bu yaşta hiç beklenmedik bir şey gördü.. Annesinin kötü ölümünü.. Annesi geri dönmeye çalışıp anlaşmayı bozduğu için kapıdaki korumalardan biri onu vurmuştu.. Kyle elini şaşkınlıkla indirdi. Ve annesine ağlayarak koşmaya çalıştı fakat arkasındaki doktor onu tuttu. Kyle göz yaşlarına hakim olamıyordu. Annesinden başka kimsesi yoktu onun.. Ne babası, ne ablası abisi, nede küçük kardeşi.. Kyle doktorun bir refleks ile kolunu ısırdı fakat yinede başaramadı. Doktor acıdan kıvranırken güvenlikler onu annesine yaklaşık 1m uzakken tuttu. Annesi ölmemişti ki konuştu.

-b-benim t-ta-tatlı meleğim..

Nefes nefeseydi, zar zor konuşuyordu.

-b-b-ba-bana söz v-ver.. Benim i-için

Derin bir nefes aldı ve nihayet bir kaç söz için düzgün konuşabildi.

-Asla ağlama. Ben senin hep kal-

Sözünü tamamlayamamıştı.. Kyle göz yaşlarına boğuldu.. Sesi çıkmadı. Annesi sözünü tamamlayamamıştı ve Kyle onun ne demek istediğini bu çocuk aklıyla anlamamıştı.. Kolunu ısırdığı doktor konuştu..

-bırakın. Bırakın ağlasın ve içini döksün.. Zaten fazla dayanamaz. Görünüşe göre birdaha ağlayamayacak

Dedi ve arkasını dönüp gitti.. Kyle yıkıldı. Emekleyerek annesinin yanına gitti. Kan yayılıyordu. Elleri ve dizleri kan olmuştu. Kendini tutamadı ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. Bi anlığına sustu ve gözyaşları yanaklarından süzülürken yemin etti.

-intikam alıcam. Alıcam anne göreceksin! Senin kanın yerde kalmayacak.. Seni seviyorum bunu bil anneciğim

Bu repliği izlediği bir çizgifilmden duymuştu. Sadece sonunda anneciğim yerine sevgilim yazıyordu. Kendini bu duruma rağmen havalı biriymiş gibi hissetti ve ayağa kalkıp elinin tersiyle yüzünden süzülen yaşları sildi. Tam o sırada sırtında çok kötü bir acı hissetti. Birden birinin kucağına yıkıldı. Bayılmıştı. Uyandığında kendini bir odada buldu. Yanında o doktor vardı. Bir kağıdı inceliyordu. Kyle'ın uyandığını hissetti ve arkasını döndü. Onun yanına gitti. Eğildi ve sırıtarak şöyle dedi;

-hoşgeldin 095

*umarım beğenirsiniz arkadaşlar bu bölümler ortalama gibi sanki. Kitaba başladığınız tarihi yoruma koyar mısınız acaba? Koyduysanız ve birdahaki bölümü okuma kararı aldıysanız teşekkür ederim <3*

Yazım yanlışlarım ve ya mantık hatalarım olabilir sövmek yada şikayet etmek yerine kapatabilsiniz <3