AHLAKSIZ HAYATLAR

-İSİMSİZ-

SU

dudağımı büzüp telefonu diğer kulağıma aldım.nehirle yarım saattir konuşuyorduk.şu isimsiz hayranımız hakkında!yurt odasına yürümeye devam ettim kolidorun sonundan gelen kızlara bakmamaya çalışarak konumuza odaklandım.

"benimde bir fikrim yok.ateşe kalsa gidip öldürelim diyor."

telefonun diğer ucundan enesin kahkaha sesi yankılandı bende gülümsedim.

"aynı şeyi düşünen bir tanede burda var canım."

"gidicekmiyiz?"

"amacını öğrenmek istiyorsak evet."

odanın kapısını açtım ve içeri girip kapadım.yatağa oturup ağrıyan ayaklarıma baktım.gelince herşey üst üste geliyordu.hepsine çözüm bulmak çok zor oluyor doğrusu.daha turunç işini halledememişken sene sonu vizeleri yaklaştı.henüz geçemediğim bir derstende yine proje almak zorundayım.birde bu isimsiz davetiyeler çıkıyor.

"ee ne düşünüyorsun?"

nehiri hatta unuttuğum için kendime küfür saydırıp hemen cevap verdim.

"grubu topluyoruz."

"ben melda ve merte haber veririm."

"peki bende diğerlerini hallederim seni ararım hoşçakal."

telefonu kapatıp ayakkabılarımı çıkardım ve yatağa uzandım.şuan sadece herşeyi unutana dek uyumak istiyordum sadece uyumak...

AKŞAM

önümdeki meyvesuyunu yudumladım.ateş elime dokunup ona bakmamı sağladı.dayımın barında grubuda toplayıp bu konuya bir çözüm bulmak istedik sonuçta sadece bizi değil onlarıda ilgilendiriyordu bu konu.sinan sıkılmışcasına viskisini yudumladı arada ateşle gözgöze geliyorlardı ve ben geriliyordum.kumsal ile sima ise kendi dünyasındaydı.

"ee konu nedir millet?"

melda yanyana oturan nehir,enes,ateş ve bana baktı.

"biz hani uzun bir süre görüşmeyecektik abi?"

sinanın biricik kankası burak olaya limon sıkınca söyleyeceğim şeyi unuttum ve meyvesuyumdan bir yudum daha aldım.

"bana kalsa ölene dek sizi görmek istemem ama yine bir olayın üstündeyiz."

"ne olayı kanka?" dedi mert.

"şu davetiyeleri yollayan lavuğu bulmamız lazım."

"yinemi davetiye yaa!"sahra dizine vurup yüzünü buruşturdu.

"bunun bizle alakası ne sertan?"