5- Seçkin

31 14 108
                                    

Keyifli Okumalar:)

Tarih: 08.04.2022

Bazen katlanmak gerekir. İstemesekte yapmak zorunda kalırız. Neden? Başka çaremiz yoktur çünkü.

Her zaman başka bir yol yoktur. Masal okumuyorsanız tabii.

Atakan'dan özür dilemeyeceğim. Söylediği şeylerde haklı olabilir ama özür dileyecek bir şey yok.

Bencil belkide.

Lakin huzuru ben bozmuyorum. Yani umarım.

Koray'ın arabasındaydım. Siyah bir hyundai'ydi arabası. Koltukları çok rahattı. Yeni alınmış gibi bir hali vardı.

Arabaya bindiğimizden beri ikimizde tek kelime etmemiştik. Nereye gideceğimizide bilmiyordum.

Daha doğru düzgün tanımadığım biriyle tek başıma nereye gittiğimizi bile bilmeden gitmekle hata mı yapmıştım?

Ya amacı farklıysa?

Görmeden bilemeyiz.

İlk kez bana hakaret etmeden bir cümle kurabilen iç sesime teşekkürlerimi sunuyorum.

Tüm hakaret cümlelerini içerdiğin içindir belkide!

Doğru söylüyorsun belkide.

"Çok sessizsin."

Düşüncelerimden sıyrılıp Koray'a döndüm.

"Sen de öyle."

5 dakika bile geçmeden araba durmuştu. O indiğinde bende indim.

Kafamı geldiğimiz yere çevirdim. Bir kafeydi. İlk kez başka biriyle kafeye girecektim. Bu bile bir sorun yaratabilirdi.

Arkadaşlarımla bile kafeye gitmezdim.
Çok boğucu ve pekte iyi anılarımın olduğu söylenemezdi.

O girerken bende arkasından ellerimle oynaya oynaya girdim. Kimseyle göz teması kurmamaya çalışıyordum.

Garsondan 2 çay ve tatlı sipariş etti. Fikrimi bile sormadan.

Siparişler geldiğinde bir yandan çayını yudumluyor, diğer yandan künefesinden yiyordu.

Yüzüme bakmadan "Yesene." diye emretti. Çaydan bir yudum aldım. Sıcaklığından dilim uyuşurken bir çatal künefeyide mideme indirdim.

Sürprizi neydi kim bilir? Burası değildir umarım.

"Sürprizim burası değil. Önce seninle konuşmalıyım ve doğru cevaplar vermelisin."

Çayını bir seferde içip devam etti. "Seni biri ile tanıştıracağım."

Bende çayımı bitirip, "Kiminle?" diye sordum.

~Seçkin~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin