3.40 Her Şey Yeniden Başlıyor✵

185 26 119
                                    

Herkese Merhaba! Bölümü okuyanlar en azından kendilerini belli etmek amacıyla oy verebilir mi? Ayrıca yorum görürsem çok mutlu olurum. Lütfen varlığınızı belli edin, gösterin!

●EĞER GÜNCELLEME BİLDİRİMİ GELMİYORSA BENİ TAKİP EDİN! BÖLÜM DUYURUSU YAPIYORUM!

Yayın Tarihi: 05.09.2022 (00:09)

Bölüm Şarkısı: Arcanine · Ursine Vulpine

*3. Kitap son Bartan bölümüdür.

İyi Okumalar!

Naymahaen

Bartan

Gri  bulutlar gökyüzünü sarmıştı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Gri  bulutlar gökyüzünü sarmıştı. Rüzgar sert esiyordu, kan kokusunu  getiriyordu. Mide bulandırıcıydı ama insana savaşın soğukluğunu  hatırlatıyordu. Yaşamın değerini gösteriyordu. Ben yaşamak istiyordum.  Her şeye ve herkese rağmen bunu istiyordum. Düşmanlarım ölümüm için her  şeyi yapmışlardı. En alçakça oyunlarla buna kalkışmışlardı. Sonuç ne  olmuştu? Yaşıyordum. Aldığım her nefes onları rahatsız ediyordu.  Biliyorlardı ki, benim ölümüm için yaptıklarının karşılığını bizzat  benden alacaklardı. Bana yapılanın karşılığını verirdim. Korkmuyordum.  Korkmamayı hayatım süresince öğrenmiştim. İnsan korktuğu şeylerden  kaçmamalıydı. Tersine onun üzerine doğru gitmeliydi. Ben de öyle yaparak  en sonunda olmam gereken adama dönüşmüştüm.

Gök gürlemişti,  yavaş yavaş kan yağmaya başlamıştı. Gözlerimi kısıp gökyüzüne bakmıştım.  Yaralı bir kartalla baykuş görmüştüm. İkisi sarmaş dolaş uçarken  düşüvermişlerdi. Kartalın acı çığlıkları mı içimi eziyordu yoksa  baykuşla onun ağır yaralı hali mi? Daha beteri simsiyah bir yılan  kıvrıla kıvrıla gelmişti. Baykuş yerden kalkamıyordu, savunamıyordu.  Kartalın durumu da baykuştan farksızdı. Yılan zaferini kutlarcasına  tıslamıştı. Onlara saldırmasıyla ikisinin sonu gelmişti.

Tam  kılıcımı çıkarıp saldıracakken bir kahkaha sesi duymuştum. Alaycı bir  kahkahaydı. Başımı çevirdiğimde onu gördüm. Koyu saçları iki yandan  açıktı, omuzlarından aşağı dökülüyordu. Sakalı kısaltılmıştı, yara izi  yüzünü unutulmaz yapıyordu bana göre. Sürmeli bakışları benim  üzerimdeydi. Siyahlar içindeydi. Zırhındaki kartal ve yılan sembolü  belirgindi. Gözlerimi kısmıştım.Elimi kılıcımda tutmakta fayda vardı.

İnce  ince yağan kan onun gelişiyle artmıştı. Rahatsız ediciydi. Kaveh'se  rahattı. Ellerini iki yana açarak "Ben sana dostane bir şekilde  yaklaşırken senin kendini savunma halinde tutuyor olman kalbimi  kırıyor." dedi.

"Karşıma bir anda çıkıyorsun, ne yapmamı beklersin? Sana sıkı sıkı sarılayım, ah canım Kaveh'im mi diyeyim?"

"Karı  koca yıl geçtikçe birbirinize fazlasıyla benzemişsiniz. Karşımda Venira  var sandım. Acaba Tamerin ve ben sizin gibi olduk mu?" 

Gazap Tanrısı'nın ÇocuklarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin